Кмет або кмець: слова, якім у Сярэднявеччы азначаліся розныя сацыяльныя катэгорыі насельніцтва ў славянскіх народаў.
Пачаткова кметамі называлі свабодных членаў абшчыны, племя. Пазней у кмет — воін, віцязь, дружыннік; у ВКЛ — свабодны селянін; у Польшчы — залежны селянін, які меў поўны надзел зямлі; у Балгарыі і Сербіі — сельскі стараста; у Босніі і Чэхіі — асоба, якая займала пэўную пасаду, а таксама некаторыя катэгорыі сялян; у Харватыі —залежны селянін, васал.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).
Аўтар: www.NiNa.Az
Дата публікацыі:
Kmet abo kmec slova yakim u Syarednyavechchy aznachalisya roznyya sacyyalnyya kategoryi naselnictva y slavyanskih naroday Pachatkova kmetami nazyvali svabodnyh chlenay abshchyny plemya Paznej u kmet voin vicyaz druzhynnik u VKL svabodny selyanin u Polshchy zalezhny selyanin yaki mey poyny nadzel zyamli u Balgaryi i Serbii selski starasta u Bosnii i Chehii asoba yakaya zajmala peynuyu pasadu a taksama nekatoryya kategoryi syalyan u Harvatyi zalezhny selyanin vasal LitaraturaBelaruskaya encyklapedyya U 18 t T 8 Kanto Kuli Redkal G P Pashkoy i insh Mn BelEn 1999 T 8 576 s 10 000 ekz ISBN 985 11 0035 8 ISBN 985 11 0144 3 t 8