A — першая літара базавага лацінскага алфавіту, ужываецца ва ўсіх алфавітах на лацінскай аснове. Паходзіць ад грэчаскай літары альфа і фінікійскай алеф. Часцей за ўсё абазначае галосны гук [а] і яго варыянты, але часам (напрыклад, у англійскай мове) і іншыя гукі. Часта ўваходзіць у склад дыграфаў або дапаўняецца дыякрытычнымі знакамі.
Гісторыя
Абрысы літары A як мяркуюць, паходзяць ад абрысаў сімвала, які нагадваў валовую галаву ў егіпецкай іерагліфіцы і прасеміцкім пісьме. Да 1600 да н.э. у фінікійскім алфавіце з’явіліся лінейныя абрысы літары A. Яе назва роднасная яўрэйскаму «алеф».
Аўтар: www.NiNa.Az
Дата публікацыі:
A pershaya litara bazavaga lacinskaga alfavitu uzhyvaecca va ysih alfavitah na lacinskaj asnove Pahodzic ad grechaskaj litary alfa i finikijskaj alef Chascej za ysyo abaznachae galosny guk a i yago varyyanty ale chasam napryklad u anglijskaj move i inshyya guki Chasta yvahodzic u sklad dygrafay abo dapaynyaecca dyyakrytychnymi znakami GistoryyaAbrysy litary A yak myarkuyuc pahodzyac ad abrysay simvala yaki nagadvay valovuyu galavu y egipeckaj ieraglificy i prasemickim pisme Da 1600 da n e u finikijskim alfavice z yavilisya linejnyya abrysy litary A Yae nazva rodnasnaya yayrejskamu alef