Каркасон

Каркасон (фр.: Carcassonne, акс.: Carcassona, вымаўляецца [karkasuno]) — французская камуна, размешчаная ў дэпартаменце Од на тэрыторыі рэгіёна Аксітанія. Каркасон з’яўляецца прэфектурай дэпартамента.

Горад Каркасон фр.: Carcassonne, акс.: Carcassona Герб Краіна  Францыя Рэгіён Аксітанія Дэпартамент Од Каардынаты 43°12′47″ пн. ш. 2°21′07″ у. д.^HGЯO Плошча 65,08 км² Вышыня цэнтра 111 м Водныя аб’екты Од^[d] і Fresquel^[d] Насельніцтва 43950 чалавек (1999) Шчыльнасць 675 чал./км² Часавы пояс UTC+1, летам UTC+2 Тэлефонны код +33 468 Паштовы індэкс 11000 Афіцыйны сайт carcassonne.org (фр.)(англ.)(ісп.)(ням.)(гал.) Каркасон на карце Францыі

Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Каркасон (значэнні).

Каркасон дзеліцца на стары і новы горад. Стары, умацаваны горад стаіць на скалістым ўзвышшы і акружаны двума сценамі V і XIII стагоддзяў. У 1997 годзе сярэднявечны архітэктурны ансамбль трапіў у спіс спадчыны ЮНЕСКА.

Геаграфія

Каркасон знаходзіцца на поўдні Францыі за 80 км на ўсход ад Тулузы.

Гісторыя

У XII стагоддзі ў сценах Каркасона жыло мноства прыхільнікаў руху катараў. За іх заступаўся віконт , таму ў вачах Папы Рымскага горад стаў месцам распаўсюджвання ерасі. У рэшце рэшт, Інакенцій III абвясціў пачатак крыжовага паходу супраць катараў, на чале якога ўстаў . У жніўні 1209 году войскі крыжакоў асадзілі Каркасон. Горад быў узяты і спалены. Аднак крэпасць Каркасон некаторы час працягвала супрацівіцца. Але праз два тыдні пасля пачатку аблогі віконт Каркасон быў вымушаны здацца з-за недахопу пітной вады. Пасля гэтага яго кінулі ў турму, дзе ён неўзабаве памёр. Пасля ўзяцця Каркасона землі Транкавелей былі перададзеныя Сімону дэ Монфору. Яго сын перадаў гэтыя ўладанні каралю Францыі, які ўключыў іх у свой дамен ў 1224 годзе.

Пасля няўдалай спробы паўстання каркасонцаў на чале з сынам Віконта Транкавеля ў 1240 годзе, Людовік Святы выгнаў бунтароў з горада і загадаў ім пасяліцца на іншым беразе ракі: так пачаў будавацца новы горад, Бастыда. Каркасон ператварыўся ў горад з двума цэнтрамі, паміж (фартэфікацыяй) і Бастыдай разгарэлася сапраўдная сацыяльная барацьба і эканамічная канкурэнцыя. Паступова Бастыда Людовіка Святога пачала квітнець і нават перасягнула Сітэ, які паступова страціў сваю ўладу і палітычнае значэнне.

У 1248 годзе ў ніжнім горадзе з’явілася . Горадам кіравалі 6 консулаў разам з дваранствам. У XIV стагоддзі горад стаў першакласным вытворцам тэкстылю ў каралеўстве, у асноўным воўны. Прадукцыя экспартавалася ў такія гарады як Канстанцінопаль і Александрыя. У 1348 годзе ў горадзе, як і ва ўсёй краіне, пачалася чума. Эпідэмія перыядычна аднаўлялася аж да пачатку наступнага стагоддзя. У гэты ж час з-за Стагадовай вайны горад нёс вялікія страты. У 1355 годзе Эдуард Чорны Прынц спаліў ніжні горад, але пашкадаваў Сітэ. У 1359 годзе Бастыда была адноўлена і ўмацавана. Тэкстыльная вытворчасць аднавілася і атрымала далейшае развіццё.

Гарады-пабрацімы

• , Германія

Зноскі

1. Sandre
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1520862"></a>
2. https://www.sandre.eaufrance.fr/geo/CoursEau/Y1--0200
3. Guilaine J., Fabre D. Histoire de Carcassonne. Édition Privat. P.56. (ISBN 2-7089-8328-8)
4. Leroy Ladurie E. Histoire du Languedoc. Presses universitaires de France, coll. «Que sais-je?». 1982. P. 42.
5. Panouillé J.-P. Carcassonne, histoire et architecture. Éditions Ouest-France. P.52. (ISBN 2-7373-2194-8)
6. Guilaine J., Fabre D. Histoire de Carcassonne. Édition Privat. P.97. (ISBN 2-7089-8328-8)

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Каркасон
• Сайт горада