Тэафраст

Тэафраст Перыпатэтык (стар.-грэч.: Θεόφραστος, лац.: Theophrastos Eresios; — 287 да н.э.) — старажытнагрэчаскі філосаф.

Тэафраст
стар.-грэч.: Θεόφραστος Ἐρέσιος
Дата нараджэння	каля 371 да н.э.
Месца нараджэння	Эрэсос^[d], Commune of Eresos^[d], Лесбас^[d], Паўночныя Эгейскія астравы, Грэцыя
Дата смерці	287 да н.э.
Месца смерці	Афіны, Старажытныя Афіны
Грамадзянства	Старажытныя Афіны
Род дзейнасці	батанік, фізік, філосаф, пісьменнік
Навуковая сфера	батаніка
Альма-матар	перыпатэтыкі^[d]
Вядомыя вучні	Strato of Lampsacus^[d], Bion of Borysthenes^[d], Хамелеонт^[d], Нелей з Скепсія^[d], Timagoras of Gela^[d], Praxiphanes^[d], Менандр, Дземетрый Фалерскі, Метрокл з Маранеі і Demotimus^[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ацэньваецца як добрасумленны філосаф і навуковец. Вучань Арыстоцеля. Вывучаў натуральныя навукі: батаніку, мінералогію, заалогію, фізіку, астраномію, метэаралогію. Напісаў 18 кніг па гісторыі і натурфіласофіі.

Пасля 322 да н.э. стаўся пераемнікам Арыстоцеля і галавой . Колькасць студэнтаў у школе пры ім дасягала 2 тыс., сярод іх былі Менандр і Дземетрый Фалерскі. Тэафраст спыніў сваю дзейнасць у 286 да н.э.

Паходзіў з Эрэса (востраў Лесбас); сын Меланта. Верагодныя выявы — герма з Цівалі (віла Альбані), відаць, яшчэ прыжыццёвая, і яе копіі.

Зноскі

1. Любкер Ф. Theophrastus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1375.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q101490"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1459210"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q694826"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4135787"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q45272757"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q30059240"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q24933120"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4249594"></a>
2. Любкер Ф. Praxiphanes // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1102.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q101490"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1459210"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q694826"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4135787"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q24933120"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q30059240"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4249594"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q45264247"></a>
3. Theophrastus // Encyclopædia Britannica Праверана 4 жніўня 2023.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
4. Martini E. Demotimos // Kategorie:RE:Band V,1 — 1903. Праверана 9 студзеня 2025.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1284038"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q26415234"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q64223998"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1138524"></a>
5. Хафнер Г. Выдающиеся портреты античности : 337 портретов в слове и образе / Пер. с нем. В. А. Сеферьянц. — М.: Прогресс, 1984. — 311 с. (руск.)

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Тэафраст