Саба ка млекакормячая жывёла сямейства сабачых Існуюць сотні парод сабак якія істотна адрозніваюцца адна ад адной Сабака

Саба́ка — млекакормячая жывёла сямейства сабачых. Існуюць сотні парод сабак, якія істотна адрозніваюцца адна ад адной.

Сабака свойскі

Навуковая класіфікацыя

прамежныя рангі

Дамен:

Эўкарыёты

Царства:

Жывёлы

Падцарства:

Эўметазоі

Без рангу:

Двухбакова-сіметрычныя

Без рангу:

Тып:

Падтып:

Інфратып:

Надклас:

Клас:

Млекакормячыя

Падклас:

Звяры

Інфраклас:

Плацэнтарныя

Надатрад:

Атрад:

Драпежныя

Падатрад:

Сабакападобныя

Інфраатрад:

Canoidea

Сямейства:

Сабачыя

Род:

Від:

Воўк

Падвід:

Сабака свойскі

Міжнародная навуковая назва

Canis lupus familiaris Linnaeus, 1758

Сінонімы

Canis familiaris Linnaeus, 1758
Canis lupus f. familiaris
Canis lupus pallipes f. familiaris

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы

ITIS	726821
NCBI	9615
EOL	1228387

Асаблівасці біялогіі

Тыповыя драпежнікі, якія могуць праяўляць агрэсію. Маюць 42 зубы (12 разцоў, 4 клыкі, 26 карэнных), з іх найбольш развіты клыкі. Канечнасці пальцаходныя; на пярэдніх лапах па 5 пальцаў (адзін не кранаецца зямлі), на задніх па 4. Косці вызначаюцца адносна невялікай масай і высокай трываласцю.

Развіты слых, зрок, нюх. Добра бегаюць, скачуць, плаваюць. Мозг развіты. Дрэсіруюцца з разнастайнымі мэтамі.

Палавой спеласці самкі дасягаюнь у 7—8, самцы ў 10—12 месяцаў. Цяжарнасць 58—65 сутак. Нараджаюць 1—18 сляпых, глухіх, без зубоў шчанят. Жывуць 10—12 гадоў.

Прыручэнне

Паходзіць ад воўка, прыручаны каля 10 тыс. гадоў да н.э. Вядома каля 400 сучасных парод, якія адрозніваюцца памерамі, экстэр'ерам, паводзінамі. Напрыклад, вышыня ў карку можа вагацца ад некалькіх сантыметраў (чыхуахуа) да амаль метра (ірландскі воўкадаў, дог), колер — ад белага да чорнага, уключна руды, шэры, карычневы, у вялікай разнастайнасці адценняў. Падзяляюцца на 3 асноўныя групы: дэкаратыўна-пакаёвыя сабакі, паляўнічыя сабакі, службовыя сабакі.

Пароды свойскіх сабак

Аляскінскі маламут
Англійскі сетэр
Балонкі
Бігль
Бультэр’ер
Грэнландскі сабака
Ісландскі сабака
Ньюфаўндленд
Нямецкая аўчарка
Нямецкі баксёр
Сенбернар
Сібірскі хаскі
Спаніэлі
Такса
Ханаанскі сабака
Чыхуахуа
Шарпей
Шатландскі сетэр

Сабакагадоўля

Сабакагадоўля — развядзенне сабак свойскіх культурных парод. Вылучаюць службовую (для вартаўнічай, пагранічнай, ездавой, пастухоўскай і інш. службаў), паляўнічую (спартыўнае і прамысловае паляванне), дэкаратыўна-пакаёвую сабакагадоўлю. Тэарэтычная аснова сабакагадоўлі — .

Пры селекцыйнай рабоце сабак ацэньваюць і адбіраюць па канстытуцыі, экстэр'еры, рабочых і псіхічных якасцях і інш. Службовых і паляўнічых сабак гадуюць у спец.ыяльных гаспадарках, а таксама сабакаводы-аматары. Утрыманне сабак у гарадах і пасёлках гарадскога тыпу рэгламентуецца абавязковай рэгістрацыяй, правіламі ўтрымання ў жылых памяшканнях і выгулу, тэрмінамі прышчэпак і інш. Праводзяцца выстаўкі сабак.

Гл. таксама

Дынга

Зноскі

Систематика и синонимия (англ.). BioLib. Праверана 28 студзеня 2011.

Літаратура

Біялогія: вучэб. дапам. для 8-га кл. агульнаадукац. устаноў з беларус. мовай навучання / Л. В. Камлюк, А. С. Шалапёнак; пер. з рус. мовы Г. І. Кулеш. — 3-е выд., дап. — Мінск: Нар. асвета, 2010. — 222 с.: іл. ISBN 978-985-03-1367-6.
Сабака свойскі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 45. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
Сабакагадоўля // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 45. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
Энцыклапедыя сельскага гаспадара / Рэдкал М. А. Ткачоў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелЭн, 1993. — 736 с.: іл. ISBN 3-85700-079-3

[BioLib-1] Систематика и синонимия (англ.). BioLib. Праверана 28 студзеня 2011.