Д'ябал

Сатана (ад іўр.: שָׂטָן — «праціўнік», «паклёпнік») — у рэлігійна-міфалагічных уяўленнях  (іўдаізму, хрысціянства і ісламу) галоўны праціўнік Бога і нябесных сіл, які ўяўляе сабой вышэйшае ўвасабленне і штурхае чалавека на шлях духоўнай пагібелі.

Сатана
іўр.: שָׂטָן‏‎
Сатана з паэмы Джона Мільтана «Згублены Рай». Гравюра Гюстава Дарэ
Міфалогія	Theistic Satanism^[d], аўраамічныя рэлігіі^[d] і д'яблапаклонства
Пол	мужчынскі пол
У іншых культурах	Shaitan^[d], Iblis^[d], serpent in the Bible^[d], д’ябал, Angra Mainyu^[d], Люцыфер, Belial^[d], Devil in Christianity^[d], Ezekiel's cherub in Eden^[d], Ha-Satan^[d], Prince of Darkness^[d], Red Dragon of the Apocalypse^[d], Helel^[d], Woland^[d], Ifrit^[d], Marid^[d], ghoul^[d] і Um as-Sibyan^[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У шэрагу кніг Старога Запавету Сатаной называецца анёл, які выпрабоўвае веру праведніка (гл. Іоў. 1:6-12). У Евангеллях паказваецца, што Сатана ўпаў з неба (Лк. 10:18). Апостал Павел сцвярджае, што Сатана здольны змяняцца (μετασχηματίζεται) у анёла святла (άγγελον φωτός) (2Кар. 11:14). У Апакаліпсісе Сатана выступае як Цмок і Д’ябал — правадыр цёмных анёлаў у бітве з архангелам Міхаілам (Адкр. 12:7-9; 20:2,3,7-9).

Гл. таксама

• Супай
• Сатанізм
• Д’яблапаклонства

Зноскі

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сатана