Івацэвічы

Івацэ́вічы (афіц. транс.: Ivacevičy) — горад у Брэсцкай вобласці Беларусі, адміністрацыйны цэнтр Івацэвіцкага раёна, на правым беразе р. Грыўда. За 135 км ад Брэста. Чыгуначная станцыя на лініі Брэст—Баранавічы. Насельніцтва 23 440 чал. (2017).

Горад Івацэвічы Від на горад Герб Сцяг Краіна Беларусь Вобласць Брэсцкая Раён Івацэвіцкі Каардынаты 52°42′ пн. ш. 25°20′ у. д.^HGЯO Першая згадка 1508 Горад з 1966 Плошча 16 км² Вышыня цэнтра 148 ± 1 м Насельніцтва ▼22 264 чал. (1 студзеня 2025) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1645 Паштовы індэкс 225295 Аўтамабільны код 1 СААТА 1234501000 Афіцыйны сайт ivacevichi.brest.by Івацэвічы на карце Беларусі ±

Івацэвічы на Вікісховішчы

Гісторыя

Упершыню згадваецца пад 1508 у зэльвенскай касцёльнай кнізе. Вядомы як двор, шляхецкае ўладанне на тэрыторыі ВКЛ. Першыя вядомыя ўладальнікі Іллінічы. Пасля смерці Мікалая Іллініча ў 1540 годзе яго заступнікам стаў сын Ян. У 1555 годзе Івацэвічы, згодна дакументам, з’яўляюцца ўласнасцю слонімскага суддзі Яна Віктарына, які атрымаў маёнтак за жонкай Ганнай, дачкой Яна Іллініча.

Пасля смерці Яна Віктарына ў 1566 годзе, яго жонка Ганна прадае частку маёнтка Івацэвічы пану Яну Юр’евічу Багуматку. У 1631 годзе г. Івацэвічы — уладанне пана Стэфана Кандзежаўскага.

Касцёл Узвышэння Св. Крыжа ў Івацэвічах, зруйнаваны бальшавікамі ў 1949

З 2-ой пал. XVI стагоддзя. Івацэвічы ў Боркінскай воласці Слонімскага павета Навагрудскага ваяводства. Каля 1750 года тут быў узведзены касцёл Святога Крыжа, які ў 1860 годзе быў перароблены пад праваслаўную царкву, але ў 1922 годзе зноў вернуты католікам.

У 1784 годзе маёнтак Івацэвічы — уласнасць пана Яна Сяплюцкага, працаваў бровар, .

З 1795 года ў складзе Расійскай імперыі, у Слонімскай, з 12.12.1796 года ў Літоўскай, з 28.8.1802 года ў Гродзенскай губернях.

З пачатку XIX стагоддзя Івацэвічы належаць магнацкаму роду Юндзілаў. У 1845 годзе Гродзенскім губернскім камітэтам быў зацверджаны інвентар маёнтка Івацэвічы, што належаў у гэты час памешчыку Івану Юндзілу. У дакуменце даецца маёмаснае і дэмаграфічнае становішча сельбішча, пералічваюцца абавязкі прыгонных сялян перад панам.

З адкрыццём 1 снежня 1846 года Маскоўска — Варшаўскай шашы пачала дзейнічаць Івацэвіцкая паштовая станцыя (1848 год). З будаўніцтвам чыгункі Варшава — Масква (уведзена ў эксплуатацыю 28 лістапада 1871 года) адкрылася чыгуначная станцыя, узнікла паселішча пры ёй.

У канцы XIX стагоддзя ў Івацэвічах былі бровар і цагельня, сукнавальня і вадзяны млын, царква. У 1905 годзе маёнтак Івацэвічы знаходзіўся ў Боркінскай воласці Слонімскага павета.

У Першую сусветную вайну Івацэвічы знаходзіліся пад акупацыяй Германіі. З Івацэвіч у целяханскія лясы была пракладзена вузкакалейка, па якой вывозілі лес, працаваў тартак. З 1921 да 1939 года — мястэчка ў складзе Польшчы, у Боркі — Гічыцкай гміне Палескага ваяводства.

У 1935 годзе ў Івацэвічах 1860 жыхароў, чыгуначная станцыя, пры ёй буфет. Была пошта, тэлеграф, аптэка, амбулаторыя, запраўка для аўтамабіляў, некалькі гатэляў, дваровая капліца графаў Юндзілаў, уладальнікаў вялікіх лясных абшараў у Косаўскім і Слонімскім паветах. Паравы рухавік забяспечваў электрычнасцю не толькі тартак, але і пасёлак, працавала пачатковая школа.

З 1939 года ў складзе БССР. З 1940 года ў Косаўскім раёне Брэсцкай вобласці, МТС, лесазавод, спіртзавод, смалакурня, электрастанцыя, млын, абутковая арцель, 7-гадовая школа, пошта, бальніца. Яўрэйскае насельніцтва Івацэвічаў папоўнілася бежанцамі з раёнаў Польшчы, захопленых немцамі ў верасні 1939 года, і склала каля 300 чалавек.

З 24 чэрвеня 1941 года па 12 ліпеня 1944 год Івацэвічы знаходзіліся пад акупацыяй фашысцкай Германіі. Неўзабаве пасля акупацыі было арганізавана гета ў Івацэвічах. У вайну загінулі больш за 1000 мірных грамадзян. Значная колькасць ахвяр — жыхары яўрэйскай нацыянальнасці, расстраляныя ў 1942—1943 гадах ва ўрочышчы Жвіроўня. 25 жыхароў мястэчка не вярнуліся з фронту.

Вызвалялі Івацэвічы часці 20-га стралковага корпуса 28-й арміі 1-га Беларускага фронту з удзелам партызан 8-й партызанскай брыгады Брэсцкага злучэння. У баях за горад загінулі 162 савецкія воіны і партызаны (пахаваны ў брацкіх магілах на гарадскіх могілках і ў скверы па вул. Савецкай).

Пасля вайны насельніцтва Івацэвічаў хутка павялічвалася: з рабочага пасёлка ў 1945 годзе да гарадскога (1947) і затым горада (23.5.1966).

У 1948 годзе на брацкай магіле пастаўлены абеліск, у 1956 годзе помнік — скульптура воіна.

З 20.9.1947 года — гарадскі пасёлак, цэнтр Івацэвіцкана раёна.

З 28 мая 1966 года — горад.

Насельніцтва

• XX стагоддзе: 1921 год — 430 чал., 144 двары; 1940 год — 2 415 чал., 600 двароў; 1945 год — 3,7 тыс. чал.; 1959 год — 5,2 тыс. чал.; 1971 год — 8 тыс. чал.; 1979 год — 10 870 чал.; 1981 год — 12,6 тыс. чал.; 1995 год — 19,8 тыс. чал.; 1997 год — 19,7 тыс. чал.
• XXI стагоддзе: 2005 год — 24,2 тыс. чал.; 2006 год — 24,2 тыс. чал.; 2008 год — 26,2 тыс. чал.; 2016 год — 23 280 чал.; 2017 год — 23 440 чал.

Эканоміка

У горадзе даволі шпарка развівалася прамысловасць. У 1970 г. працавалі лесазавод, леспрамгас, хімлясгас, спіртзавод, маслазавод, раённае аб’яднанне «Сельгастэхніка», камбінат бытавога абслугоўвання.

Дзейнічалі 2 сярэднія школы, школа рабочай моладзі, музычная і дзіцячая спартыўная школы, дзіцячы сад і 2 дзіцячых ясляў — садоў, Дом піянераў, кінатэатр, 2 клубы, 3 масавыя бібліятэкі, бальніца, аптэка, магазіны.

Некаторыя дробныя прадпрыемствы перарасталі ў буйныя. У 1973 годзе ў Івацэвічах пабудаваны ільнозавод. Для патрэб будаўніцтва быў створаны завод жалезабетонных вырабаў. Галоўная яго прадукцыя — панэлі і жалезабетонныя канструкцыі для будаўніцтва жылых дамоў і гаспадарчых пабудоў. У горадзе працуе спіртзавод. Трэба адзначыць, што ў 1990-я гады прадпрыемствы горада сутыкнуліся з многімі праблемамі і цяжкасцямі — часткова альбо нават поўнасцю былі парушаны эканамічныя сувязі як унутры рэспублікі, так і з краінамі СНД. Вырасла запазычанасць прадпрыемствам гандлёвымі арганізацыямі, не хапала сыравіны і камплектуючых вырабаў. Усё гэта вымушала працаваць з вялікімі перабоямі, адчуваўся недахоп рабочых месцаў.

І ўсё ж жыццё не стаяла на месцы: ішло інтэнсіўнае жыллёвае будаўніцтва, з’явіліся ў горадзе новыя сучасныя школы, іншыя грамадскія будынкі. Шырыцца прадпрымальніцкі рух, з’явілася шмат новых гандлёвых кропак, пунктаў па аказанні бытавых паслуг.

Культура

З 2 кастрычніка 1947 года пачала выходзіць раённая газета «Чырвоная звязда», з 28 кастрычніка 1956 года называлася «Зара камунізму». З 26 красавіка 1962 года да 31 сакавіка 1965 года быў перапынак у выданні раёнкі ў сувязі з далучэннем Івацэвіцкага раёна да суседняга Бярозаўскага.

У 1965 годзе Івацэвіцкі раён аднаўляецца, і ўжо 1 красавіка таго ж года выйшаў першы нумар газеты «Кастрычнік», з 1991 года — «Івацэвіцкі веснік», вядзецца раённае радыёвяшчанне.

З 12 верасня 1995 года па 2010 год выдавалася мясцовая недзяржаўная «Газета для Вас».

У 2006 годзе ў Івацэвічах прайшлі абласныя дажынкі. Да гэтага свята рыхтаваліся, шмат зрабілі, каб горад памаладзеў, папрыгажэў. У 2009 годзе Івацэвічы адзначылі свой юбілей — 490 годдзе з дня першага ўпамінання ў пісьмовых крыніцах. Наперадзе — пяцьсотгадовы юбілей. Івацэвіцкі раённы гісторыка-краязнаўчы музей.

Славутасці

Палац Юндзілаў

Царква ў гонар абраза Божай Маці «Дзяржаўны»

• (канец XVIII стагоддзя), вул. Талочкі, 10 —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 113Г000734шыфр 113Г000734
• Касцёл Святых Пятра і Паўла
• Царква ў гонар абраза Божай Маці «Дзяржаўны» (1990-я)
• Брацкая магіла (1941—1944), вул. Савецкая, у скверы —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 113Д000283шыфр 113Д000283
• Брацкая магіла (1941—1944), вул. 60 год Кастрычніка, на могілках —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 113Д000284шыфр 113Д000284

Вядомыя асобы

Асноўны артыкул: Вядомыя асобы Івацэвічаў

Гл. таксама

• Гарады Брэсцкай вобласці
• Гарады Беларусі

Зноскі

1. Численность населения на 1 января 2025 г. и среднегодовая численность населения за 2024 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов, поселков городского типа — Белстат, 2025.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q6520738"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q133574508"></a>
2. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)
3. Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2017 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2016 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (29 сакавіка 2017). Праверана 3 красавіка 2017.
4. Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР Аб аднясенні гарадскога пасёлка Івацэвічы да катэгорыі гарадоў раённага падпарадкавання ад 28 мая 1966 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1966, № 17 (1137).
5. Беларусь 1995.
6. Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2016 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2015 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (30 сакавіка 2016). Праверана 3 красавіка 2017.
7. «Зачынілася івацэвіцкая „Газета для вас“» // «Дзедзіч»

Літаратура

• Івацэвічы // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 343—344. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Івацэвічы

• Геаграфічныя звесткі па тэме Івацэвічы на OpenStreetMap
• «Газета для вас» на Kamunikat.org
• Івацэвічы на сайце Глобус Беларусі (руск.)