Ален Карно

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Карно.

Ален Карно фр.: Alain Corneau; 7 жніўня 1943(1943-08-07)^[…], Арлеан — 30 жніўня 2010(2010-08-30), XIII акруга Парыжа^[…]) — французскі кінарэжысёр сцэнарыст і кінапрадзюсар.

Ален Карно
фр.: Alain Corneau
Дата нараджэння	7 жніўня 1943(1943-08-07)^[…]
Месца нараджэння	Арлеан, дэпартамент Луарэ, рэгіён Цэнтр — Даліна Луары, Метраполія Францыі, Францыя
Дата смерці	30 жніўня 2010(2010-08-30)(67 гадоў)
Месца смерці	XIII акруга Парыжа, Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя^[…]
Месца пахавання	Пер-Лашэз
Грамадзянства	Францыя
Бацька	Pierre Corneau^[d]
Жонка	Nadine Trintignant^[d]
Адукацыя	Інстытут кінематаграфіі ў Парыжы^[d]
Прафесія	кінарэжысёр, кінапрадзюсар, сцэнарыст, акцёр, кінаакцёр, рэжысёр
Узнагароды	прыз Луі Дэлюка^[d] (1991) Прэмія «Сезар» за найлепшы фільм (1992) прэмія «Сезар» за найлепшую рэжысуру (1992)
IMDb	ID 0006734
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Пасля атрымання музычнай адукацыі скончыў Інстытут кінематаграфіі (фр.: Institut des hautes études cinématographiques) у Парыжы.

У 1969 годзе пачаў шлях у «вялікім кіно» у якасці асістэнта рэжысёра фільма «Прызнанне». Следам яшчэ некалькі прац у якасці асістэнта рэжысёра.

У 1973 годзе дэбютаваў фільмам «Францыя, акцыянернае таварыства», прытчы пра легалізацыю наркотыкаў, які праваліўся ў пракаце. Аднак наступныя фільмы з удзелам Іва Мантана «Паліцэйскі кольт „Пітон 357“» (1976), «Пагроза» (1977), «Чорная серыя» (1979) і «Выбар зброі» (1981) выклікалі вялікі грамадскі рэзананс. Гэтыя фільмы адрозніваліся неўласцівай для таго часу ў еўрапейскім кіно «натуралізацыяй» паўсядзённай жорсткасці. Напрыклад, у «Пітоне 357» камісар, несправядліва западозраны ў забойстве палюбоўніцы, спальваў твар кіслатой, каб пазбегнуць апазнання сведкамі.

Яго фільм «Форт Саган» (з удзелам Жэрара Дэпардзьё і Катрын Дэнёў, 1984) стаў на той перыяд самым дарагім фільмам у Францыі.

У 1987 годзе зняў тэлефільм пра Афганістан («Afghanistan, le Pays Interdit») у серыі сюжэтаў пад назвай «Médecins des Hommes».

У 1992 годзе карціна Корна «Усе раніцы свету», якая расказвае гісторыю знакамітага музыканта XVII стагоддзя , атрымала першую прэмію французскага кінематографа — «Сезар». Фільм перамог адразу ў сямі намінацыях: за найлепшы фільм, найлепшую рэжысуру, найлепшую жаночую ролю другога плана, найлепшую аператарскую работу, гук, музыку і касцюмы.

Таксама зняў фільмы «Індыйскі накцюрн» (паводле аднайменным рамане Антоніа Табукі), экранізаваў раман Амелі Натомб «Страх і трапятанне».

Апошняя праца рэжысёра — трылер «Злачынства страсці» (фр.: Crime d’amour), які выйшаў на экраны французскіх кінатэатраў ужо пасля смерці рэжысёра, у жніўні 2010 года.

Зноскі

1. Alain Corneau // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q15706812"></a>
2. Alain Corneau // GeneaStar
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q98769076"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3100478"></a>
3. Fichier des personnes décédées mirror Праверана 27 лістапада 2024.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q100324112"></a>
4. https://www.cineartistes.com/?page=images&id=2118&type=3#
5. http://lifeinlegacy.com/Display.aspx?weekof=2010-09-04
6. http://blinkvision-filmnews.com/2012/07/12/screenwriter-and-director-norah-ephron-dies-at-71/
7. Museum of Modern Art online collection Праверана 4 снежня 2019.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q73268604"></a>