Алізары н 1 2 дыгіраксіантрахінон 1 2 дыгідраксі 9 10 антрахінон араматычнае злучэнне фарбавальнік C14H8O4 АлізарынАгуль

Алізары́н (1,2-дыгіраксіантрахінон, 1,2-дыгідраксі-9,10-антрахінон) — араматычнае злучэнне, фарбавальнік, C₁₄H₈O₄.

Агульныя
Алізарын

Хім. формула	C₁₄H₈O₄
Фізічныя ўласцівасці
Адн. малек. маса	240,23 а. а. м.
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення	289 °C
Тэмпература кіпення	430 °C
Класіфікацыя
	72-48-0
PubChem	6293
	200-782-5
	C1=CC=C2C(=C1)C(=O)C3=C(C2=O)C(=C(C=C3)O)O
ChemSpider	6056

Крышталічнае рэчыва аранжава-чырвонага колеру. Малекулярная маса 240,23а.а.м. Тэмпература плаўлення 289°C. Тэмпература кіпення 430 °C. Добра раствараецца ў гарачым метаноле. Раствараецца ў бензоле, воцатнай кіслаце, растворах шчолачаў. Умерана раствараецца ў этаноле і дрэнна ў вадзе.

Паходжанне і выкарыстанне

Алізарын у выглядзе гліказіду маецца ў каранях (Rubia tinctorium), з якой здабываўся са старажытнасці і выкарыстоўваўся ў якасці фарбавальніка. У 1869 годзе атрыманы штучна з антрацэну.

Нерастваральныя ў вадзе солі алізарыну выкарыстоўвюцца ў якасці фарбавальнікаў тканіны(солі алюмінію — чырвоны колер, хрому — карычневы колер, жалеза — фіялетавы колер). Выкарыстоўваецца ў якасці прамежкавай сыравіны ў вытворчасці іншых фарбаў і лакаў, у тым ліку, мастацкіх і паліграфічных фарбаў. Алізарын з’яўляецца аналітычным рэагентам у хімічным аналізе (вызначэнне алюмінію і іншых металаў).

Зноскі

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1.
Ализарин // ХиМиК.ру (руск.)

Літаратура

Алізарын // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1). — С. 256.

Спасылкі

Ализарин // ХиМиК.ру (руск.)

[bel1-1] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1.

[xumuk-2] Ализарин // ХиМиК.ру (руск.)