Антаніны

Імператарскія дынастыі Старажытнага Рыма

Прынцыпат (27 да н.э. — 192 н.э.)

(27 да н.э. — 68 н.э.)

Грамадзянская вайна (68—69)

Флавіі (69—96)

Антаніны (96—192)

(193—235)

(193—197)

Северы (193—235)

Палітычны крызіс (235—284)

Салдацкія імператары (235—284)

Гальская імперыя (258—273)

Пальмірскае царства (262—273)

Дамінат (з 284)

(293—313)

(306—323)

Дынастыя Канстанціна (305—363)

(364—378)

(378—395)

Заходняя Рымская імперыя (395—476)

Усходняя Рымская імперыя (Візантыйская імперыя)

(395—457)

Дынастыя Львоў (з 457)

Антані́ны (лац.: Antonini, у гонар Антаніна Пія) — трэцяя ад пачатку прынцыпату рымская імператарская дынастыя, якая кіравала з 96 па 192 гг. Першы прадстаўнік — Марк Кокцей Нерва, усе астатнія прадстаўнікі, за яго выключэннем, былі выхадцамі з правінцыйнай знаці. Адметнымі рысамі Антанінаў былі вельмі добрыя адносіны з сенатам пры спадчыннасці ўлады (звычайна па ўсынаўленні; толькі Комад быў родным сынам папярэдніка, і яго кіраванне апынулася катастрафічным) з частай наяўнасцю суправіцелей. Першыя пяць прадстаўнікоў дынастыі ў сувязі з гэтым сталі неафіцыйна звацца «добрымі імператарамі».

• Нерва
• Траян
• Адрыян
• Антанін Пій
• Марк Аўрэлій, суправіцель Луцый Вер
• Комад

Гл. таксама

Пяць добрых імператараў

Нерва

Ульпія Траяна

Траян (прыёмны)

(3)

(1)

Рупілія Анія

Вібія Сабіна

Адрыян (прыёмны)

Антыной

Марк Аній Вер

Антанін Пій (прыёмны)

(прыёмны)

Анія Карніфіцыя

Марк Аўрэлій (прыёмны)

Аўрэлія Фаўдзіла

два рана памерлых сына

Салінатар

Луцый Вер (прыёмны)

Фадзіла

Анія Карніфіцыя Фаўсціна Малодшая

Комад (r. 177-192)

дзевяць іншых дзяцей

Луцыла

Спасылкі

• Дынастыя Антанінаў. Генеалогія
• Сердюкова С. Г. Политическая элита эпохи Антонинов Архівавана 11 жніўня 2007. // Мнемон: Исследования и публикации по истории античного мира / Под ред. Э. Д. Фролова. — Вып. 2. — СПб., 2003.