Апазіцыя

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. .

Апазі́цыя (ад лац.: oppositio — проціпастаўленне, пярэчанне) — агульная назва , арганізацый, грамадскіх рухаў і , дзейнасць і якіх проціпастаўлены поглядам большасці або пануючай думцы. Існуе ў парламентах, партыях.

складаецца з партый і палітычных груп, якія не маюць большасці месцаў у парламенце і не ўдзельнічаюць у фарміраванні ўрада. Па шэрагу пытанняў выступае супраць палітыкі ўрада, з яго дзеянняў. Можа фарміраваць ценявы кабінет  (руск.) міністраў на выпадак прыходу да ўлады.

 — партыйная групоўкі, якія па некаторых прынцыповых пытаннях палітыкі партыі выступаюць са сваім пунктам гледжання і праграмай дзеяння, супрацьстаяць прынятаму большасцю курсу партыі, яе кіраўніцтву. Можа разглядацца як аснова для ўтварэння новай партыі. Апазіцыя — неабходная ўмова мірнага, здаровага развіцця грамадства.

Беларусь

У беларускім парламенце ўпершыню пра стварэнне апазіцыі абвешчана ў 1990 годзе на 1-й сесіі Вярходнага Савета Беларусі, дзе ў апазіцыі да палітыкі ўрада выступілі Беларускі народны фронт «Адраджэнне», Аб’яднаная дэмакратычная партыя Беларусі, Беларуская сацыял-дэмакратычная Грамада і інш. Прадстаўнікі апазіцыі прымаюць удзел у заканатворчым працэсе, прапануюць шляхі ўмацавання суверэнітэту, незалежнасці дзяржавы, паглыблення , і нацыі і інш.

Літаратура

• Апазіцыя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).