У паняцця ёсць і іншыя значэнні гл Граматыка Грама тыка раздзел лінгвістыкі які займаецца вывучэннем і апісаннем будовы

Грама́тыка — раздзел лінгвістыкі, які займаецца вывучэннем і апісаннем будовы словаў (словаўтварэнне) і словазмяненняў (марфалогія), відаў словазлучэнняў і тыпаў сказаў (сінтаксіс).

Сукупнасць правіл змены словаў і іх спалучэння ў сказы таксама завецца граматыкай; яна супрацьпастаўляецца слоўніку. Гэтае мноства правілаў (як і слоўнік) можа быць прадстаўлена ў выглядзе тэксту (апісальнага або навучальнага) (напрыклад: «Граматыка мовы …».) У граматыцы як навуцы вылучаюць:

гістарычную граматыку — навуку, якая вывучае будову слова, словазлучэнні і сказы ў развіцці, праз параўнанне розных этапаў гісторыі мовы
апісальную граматыку — навуку, якая вывучае будову слова, словазлучэнні і сказы ў сінхронным плане.

Тэрмін «граматыка» часам можа ўжывацца як эквівалентны тэрміну «марфалогія» .