Свевы, свебы (лац.: Suevi, Suebi) † — зборная назва насельніцтва поліэтнічнай Усходняй Германіі, уключаючы пераважна германскія народнасці (семноны, гермундуры, квады і інш.), якія займалі ў I стагоддзі да н.э. - II стагоддзі н.э. басейн Эльбы, Майна, Некара, верхняга Рэйна. У часы Тацыта на ўсходзе свебаў згадваліся венеды (адносяць да праславян), эстыі і пеўкіны (бастарны) (апошнія па Іаакімаўскім летапісе адносяцца да сваякоў славян). Поліэтнічны характар свебаў усё больш прызнаецца навукай. Свебскае мора ў часы Пталемея географа паўстае Сармацкім Акіянам з Венедскім залівам (акругай Усходняй Прыбалтыкі).
Свевы † | |
![]() | |
Галава свева (першая палова 1 тысячагоддзя н. э.) | |
Агульная колькасць | |
---|---|
Рэгіёны пражывання | Заходняя Еўропа |
Мова | свеўская |
Рэлігія | політэізм |
Блізкія этнічныя групы | , алеманы, неметы |
Упершыню апісаны Цэзарам, які ў 58 да н.э. нанёс паражэнне свевам на чале з Арыявістам, якія перайшлі каля 71 да н.э. Рэйн і спрабавалі ўладкавацца ў Галіі. У час шматлікіх паходаў гэтых плямёнаў частка іх заставалася ў месцах уварвання свеваў. Так, паўночныя свевы, як частка семнонаў, аселі ў Паўночнай Германіі, а некарскія свевы - рэшткі маркаманаў - у рымскай правінцыі Верхняя Германія (Germania Superior). Свеўскія плямёны гралі вядучую ролю ў дзяржаўным утварэнні Марабода (8 да н.э. - 17 н.э.).
Тацыт лічыў свевамі ўсе плямёны паміж Дунаем і Балтыйскім морам, якое ён так і зваў — Mare Suebicum — Свеўскае мора. Пасля Тацыта назва «свевы» выцясняецца ў крыніцах назвамі асобных плямёнаў свеўскай групы, але не знікае канчаткова. Яна часта ўжываецца да квадаў, якія заснавалі ў пачатку V стагоддзя сваё каралеўства ў Паўночна-Заходняй Іспаніі («Паўночнае каралеўства»). Нашчадкамі свеваў (у прыватнасці, ) былі, відаць, алеманы (швабы). Значная частка насельніцтва Свебеі, калі судзіць па даных археалогіі і анамастыкі, прыняла актыўны ўдзел у этнагенезе славян.
Зноскі
- Колосовская Ю. К. Рим и мир племен на Дунае I—IV вв. н. э. М.: Наука, 2000. Архівавана 1 ліпеня 2009., она же Дунайские племена и их войны с Римом Архівавана 1 мая 2009.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0238-5 (Т. 14).
Спасылкі
![]() | Свевы на Вікісховішчы |
---|
Аўтар: www.NiNa.Az
Дата публікацыі:
Svevy sveby lac Suevi Suebi zbornaya nazva naselnictva polietnichnaj Ushodnyaj Germanii uklyuchayuchy peravazhna germanskiya narodnasci semnony germundury kvady i insh yakiya zajmali y I stagoddzi da n e II stagoddzi n e basejn Elby Majna Nekara verhnyaga Rejna U chasy Tacyta na yshodze svebay zgadvalisya venedy adnosyac da praslavyan estyi i peykiny bastarny aposhniya pa Iaakimayskim letapise adnosyacca da svayakoy slavyan Polietnichny haraktar svebay usyo bolsh pryznaecca navukaj Svebskae mora y chasy Ptalemeya geografa paystae Sarmackim Akiyanam z Venedskim zalivam akrugaj Ushodnyaj Prybaltyki Svevy Galava sveva pershaya palova 1 tysyachagoddzya n e Agulnaya kolkascRegiyony prazhyvannya Zahodnyaya EyropaMova sveyskayaReligiya politeizmBlizkiya etnichnyya grupy alemany nemety Upershynyu apisany Cezaram yaki y 58 da n e nanyos parazhenne svevam na chale z Aryyavistam yakiya perajshli kalya 71 da n e Rejn i sprabavali yladkavacca y Galii U chas shmatlikih pahoday getyh plyamyonay chastka ih zastavalasya y mescah uvarvannya svevay Tak paynochnyya svevy yak chastka semnonay aseli y Paynochnaj Germanii a nekarskiya svevy reshtki markamanay u rymskaj pravincyi Verhnyaya Germaniya Germania Superior Sveyskiya plyamyony grali vyaduchuyu rolyu y dzyarzhaynym utvarenni Maraboda 8 da n e 17 n e Tacyt lichyy svevami yse plyamyony pamizh Dunaem i Baltyjskim moram yakoe yon tak i zvay Mare Suebicum Sveyskae mora Paslya Tacyta nazva svevy vycyasnyaecca y krynicah nazvami asobnyh plyamyonay sveyskaj grupy ale ne znikae kanchatkova Yana chasta yzhyvaecca da kvaday yakiya zasnavali y pachatku V stagoddzya svayo karaleystva y Paynochna Zahodnyaj Ispanii Paynochnae karaleystva Nashchadkami svevay u pryvatnasci byli vidac alemany shvaby Znachnaya chastka naselnictva Svebei kali sudzic pa danyh arhealogii i anamastyki prynyala aktyyny ydzel u etnageneze slavyan ZnoskiKolosovskaya Yu K Rim i mir plemen na Dunae I IV vv n e M Nauka 2000 Arhivavana 1 lipenya 2009 ona zhe Dunajskie plemena i ih vojny s Rimom Arhivavana 1 maya 2009 LitaraturaBelaruskaya encyklapedyya U 18 t T 14 Rele Slayavina Redkal G P Pashkoy i insh Mn BelEn 2002 T 14 512 s 10 000 ekz ISBN 985 11 0238 5 T 14 SpasylkiSvevy na Vikishovishchy