Судна

Су́дна — па вызначэнні ваенна-марскога слоўніка, , якае выкарыстоўваецца ў якасці транспартнага сродку. Такім чынам, плывучыя , і г. д. да суднаў не адносяцца.

Судна
Браняносец . Фатаграфія сярэдзіны 1880-х
Прывад	Вясло, ветразь, паравая машына, турбіна, атамны рэактар
Перыяд	З 13000 да н.э.
Скорасць	Найбольшая: 300 вузлоў (555 км/г)
Вобласць ужывання	Грамадскі транспарт, , Спорт, Забавы, Навуковыя даследаванні
Інфраструктура	Сусветны акіян, рэкі, азёры

Увогуле пад тэрмінам судна маецца на ўвазе любы транспартны сродак для перавозкі пасажыраў ці грузаў праз адну з традыцыйна не прыстасаваных для чалавека прастор — гэта значыць любую, акрамя наземнай.

Непасрэдна ў рух судна прыводзіцца рухавіком, у якасці якога выкарыстоўваецца , вясло, , ветразь, (пагружаная ў ваду ці паветраная) ці (не вады). Рухавік (для самаходных суднаў) прыводзіцца ў дзеянне рухавіком, які пераўтварае патэнцыйную энергію працоўнага рэчыва (каларыйная ежа, вугаль, прадукты перапрацоўкі нафты, , ядзернае паліва) і акумулятараў, у механічную энергію руху, у ролі якога выкарыстоўваецца крыніца , рухавік унутранага згарання (Дызелі ці ), , паравая машына, турбіна або рэактыўны рухавік.

Паводле МППСС (Міжнародныя правілы папярэджання сутыкненняў суднаў у моры), правіла 3а: слова «судна» азначае ўсе віды плывучых сродкаў, уключаючы неводазмяшчальныя судны (напрыклад, на судна на паветранай падушцы, экраналёты і г. д.) і гідрасамалёты, якія выкарыстоўваюцца ці могуць быць скарыстанымі ў якасці сродкаў перамяшчэння па вадзе

Тэрмін карабель блізкі па значэнні да паняцця судна, але не раўназначны яму. Судна — шырэйшае паняцце. Так, вяслярную лодку, водны веласіпед ці дошку для сёрфінгу нельга назваць караблём, аднак яны з’яўляюцца суднамі. Караблямі звычайна завуцца толькі досыць вялікія судны ваеннага прызначэння ці парусныя судны з вызначаным відам абсталявання. Караблямі прынята лічыць усе судны, якія нясуць на сабе ваенна-марскі сцяг, незалежна ад іх памеру. Прыклад: караблі (у тым ліку маніторы) Дняпроўскай, Дунайскай, Амурскай і Пінскай ваенных флатылій. Акрамя ўнікальнай уласнай назвы, караблі, як правіла, маюць дзяржава сцяга, і .

Зноскі

1. Сергей Токарев. Краткая история корабля (руск.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 13 ліпеня 2012. Праверана 31-01-2010.
2. Рэкорд хуткасці на вадзе (нявызн.)(недаступная спасылка). ginnes.su. Архівавана з першакрыніцы 20 снежня 2012. Праверана 13 чэрвеня 2009.
3. БелЭн 2002, с. 251—252.
4. Военно-морской словарь (руск.) / Гл. ред. . — М.: Воениздат, 1989. — 511 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00174-X.
5. Вядома, аднак, што рускія князі ў старажытнасці з поспехам выкарыстоўвалі для перамяшчэння па зямлі свае ладдзі, пастаўленыя на колы падчас паходаў на Царград
6. МППСС Архівавана 17 жніўня 2009. (недаступная спасылка)
7. Міжнародныя правілы папярэджання сутыкненняў суднаў у мора, правіла 3а Архівавана 8 мая 2005.

Літаратура

• Калаткоў У. Я., Сацута У. М. Су́дна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 251—252. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Суднахо́дства; Тра́нспартныя су́дны // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 254; 510. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Су́дно // Военно-морской словарь (руск.) / Гл. ред. . — М.: Воениздат, 1989. — С. 413—414. — 511 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00174-X.
• Судно // Военно-морской словарь для юношества: Около 10 000 слов (руск.) / Под общ. ред. П. А. Грищука. — 2-е изд.. — М.: ДОСААФ, 1988. — С. 437. — 560 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-7030-0298-2.