Лі сна возера ў Верхнядзвінскім раёне Віцебскай вобласці Беларусі паўночны бераг возера мяжуе з Себежскага раёнам Пскоўс

Лі́сна — возера ў Верхнядзвінскім раёне Віцебскай вобласці Беларусі; паўночны бераг возера мяжуе з Себежскага раёнам Пскоўскай вобласці Расіі. Размешчана за 42 км на паўночны ўсход ад Верхнядзвінска, уваходзіць у .

Лісна
Возера Лісна з боку вёскі Лісна
Морфаметрыя
Вышыня над узроўнем мора	124 м
Даўжыня	7,80 км
Шырыня	3,10 км
Плошча	15,71 км²
Аб’ём	40,29 км³
Даўжыня берагавой лініі	25,3 км
Найбольшая глыбіня	6,1 м
Гідралогія
Празрыстасць	1,0 м
Басейн
Плошча вадазбору	943 км²
Упадаюць	рака Свольна
Выцякаюць	Рака Свольна
Размяшчэнне
Краіна	Беларусь
Лісна

Лісна

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Апісанне

Лісна адносіцца да ліку неглыбокіх азёр. Катлавіна падпруднага тыпу, выцягнутая з поўначы на поўдзень на 7,8 км. Берагавая лінія мае простыя і плаўныя абрысы. На захадзе і поўдні схілы надводнай часткі высокія (да 15—20 м), стромкія, нярэдка абрывістыя, паўднёва-заходнія дасягаюць вышыні 30 м і крута абрываюцца да зрэзу вады. Паўночныя і ўсходнія схілы не выяўленыя, забалочаныя, пакрытыя рэдкім сасновым лесам.

У паўднёвай частцы возера маецца даволі буйны востраў, які аддзяляе ад асноўнага люстэрка інтэнсіўна зарастаючы заліў.

Праз возера працякае рака Свольна (басейн Заходняй Дзвіны). З Асвейскім возерам злучаецца праз канал Дзегцяроўку і раку Старая. Упадае Паплаўская канава з возера Белае, ручай з возера Малы Тучок, ручаі.

На возеры

На беразе возера знаходзяцца наступныя населеныя пункты:

Вёска Валясы
Вёска Дзянісенкі
Вёска Залучча, Верхнядзвінскі раён
Вёска Лісна
Вёска Малашкава
Вёска Мыленкі

На беразе возера, за 0,5 км на паўднёвы ўсход ад вёскі Дзянісенкі знаходзіцца курганны могільнік крывічоў (X—XII ст.).

Раслінны свет

Невялікія глыбіні возера і шырокая літараль спрыяюць інтэнсіўнаму зарастанню возера. Паласа расліннасці практычна паўсюдна дасягае 100—200 м. Суцэльнае зарастанне адзначана ў заліве ля ўсходняга берага, які практычна цалкам аддзелены ад возера востравам. Глыбіня распаўсюджвання падводных макрафітаў дасягае 2 м, і толькі зрэдку да 2,6 м.

Жывёльны свет

Іхціяфаўна возера ляшчова-шчупакова-лінёвая. Акрамя таго, у возеры водзяцца акунь, плотка, судак, сом, вугор, карась. Вядзецца перыядычны прамысловы лоў рыбы.

Экалогія

Берагі возера слаба заселеныя. У межах вадазбору адсутнічаюць прамысловыя прадпрыемствы, а шырокая паласа лесу вакол затрымлівае сельскагаспадарчае забруджванне. Усё гэта абумоўлівае высокую якасць вады і прыцягвае турыстаў.

З 1995 па 1999 год возера і навакольныя лясы ўваходзілі ў склад ландшафтнага заказніка «Чырвоны бор». З 2000 года возера з тэрыторыяй заходняга і паўднёвага берагоў адносяцца да Асвейскага ландшафтнага заказніка.

Гаспадарка

Водныя рэсурсы возера заарандаваныя ТАА «Інтэрсервіс» (Наваполацк). З гэтай прычыны аматарская лоўля рыбы ў возеры абмежаваная.

Зноскі

Ліст карты O-35-141. Выданне 1978 года. (руск.)
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — 527 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.

Спасылкі

Общая характеристика озёр Витебской области // Справочник «Водные объекты Республики Беларусь» Архівавана 6 кастрычніка 2021. (руск.)
Морфометрические параметры озёр Витебской области // Справочник «Водные объекты Республики Беларусь» Архівавана 8 сакавіка 2021. (руск.)

[map-1] Ліст карты O-35-141. Выданне 1978 года. (руск.)

[egb-2] Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — 527 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.