Паўночны Урал руск Се верный Ура л горная сістэма Уральскіх гор распасціраецца ад Косьвінскага Каменя і суседняга з ім К

Паўночны Урал (руск.: Се́верный Ура́л) — горная сістэма Уральскіх гор, распасціраецца ад Косьвінскага Каменя і суседняга з ім Канжакоўскага Каменя (59° пн. ш.) на поўдні да паўночных схілаў масіва Тэльпасіз, а дакладней, да берага ракі Шчугор, якая агінае яго з поўначы.

Паўночны Урал

руск. Северный Урал

Канжакоўскі Камень і Вострая Косьва летам

Краіна	Расія

Рэгіёны	Рэспубліка Комі, Ханты-Мансійская аўтаномная акруга — Югра, Пермскі край, Свярдлоўская вобласць









Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уральскі хрыбет ідзе тут строга з поўдня на поўнач некалькімі паралельнымі хрыбтамі і валамі агульнай шырынёй да 50-60 км. Рэльеф сярэднегорны, з плоскімі вяршынямі, вынікам узняцця старажытных выраўнаваных гор і ўздзеяння наступных абледзяненняў і сучаснага марознага выветрывання.

Галоўныя вяршыні Паўночнага Урала часцей за ўсё размешчаны ў баку ад водападзельнага хрыбта: Канжакоўскі Камень (1569 м), Дзенежкін Камень (1492 м), Чыстоп (1292 м), Атартэн (1182 м, на іншых картах вышыня 1234 м) , Кожым-Із (1195 м), Тэльпасіз (1617 м). Цікавасць уяўляюць рэшткі цвярдзейшых парод, пышныя скалы і рэшткі. Найбольш вядомыя з іх сустракаюцца на гарах Мань-Пупу-Ньер, Торэ-Пора-Із, Мунінг-Тумп.

Адзін з самых глухіх і цяжкадаступных раёнаў Урала.