Публій Вергілій Марон (лац.: Publius Vergilius Maro, 15 кастрычніка 70 да н.э., Андэс каля Мантуі — 21 верасня 19 да н.э., Брундузія (суч. Брындзізі, Італія)) — выдатны старажытнарымскі паэт.
Публій Вергілій Марон | |
---|---|
Publius Vergilius Maro | |
![]() | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 15 кастрычніка 70 да н.э. |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці | 21 верасня 19 да н.э.(50 гадоў) |
Месца смерці |
|
Пахаванне |
|
Грамадзянства | рымлянін |
Маці | Magia Polla[d] |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | паэт, пісьменнік |
Кірунак | паэзія эпохі Аўгуста[d] |
Жанр | эпічная, дыдактычная, пастаральная паэзія |
Мова твораў | лацінская мова |
![]() | |
![]() | |
![]() |

Вергілій нарадзіўся каля сучаснай Мантуі, атрымаў выдатную адукацыю і пачаў пісаць першыя вершы, аднак скора ў Рыме пачаліся грамадзянскія войны і спынілі яго творчую дзейнасць. Вергілій выехаў у Рым, дзе пазнаёміўся з Актавіянам Аўгустам і Гаем Цыльніем Мецэнатам. Аўгуст заступаўся за таленавітага Вергілія, а Мецэнат дапамагаў яму грашыма і натхненнем.
Найбольш вядомымі творамі Вергілія з'яўляюцца розныя па тэматыцы «Буколікі», усхваляючыя працу земляроба і сельскае жыццё «Георгікі», а таксама вялікі, але незакончаны эпас «Энеіда», у якім ён паказаў шлях легендарнага героя Энея з Троі да Італіі. Па прыкладу «Іліяды» Гамера «Энеіда» лічыцца нацыянальным эпасам рымлян. Ёсць меркаванне, што «Энеіда» магла быць палітычным заказам, таму што Аўгуст быў усыноўлены Цэзарам з рода Юліяў, а Юліі, у сваю чаргу, узводзілі свой род да Энея.
Пасля смерці Вергілія незакончаную «Энеіду» падрыхтавалі да выдання Луцый Варый Руф і .
Біяграфія

Звестак аб Вяргілію амаль няма, а тыя, што ёсць, дайшлі да нас у выглядзе разрозненых цытат пазнейшых рымскіх аўтараў і ў складзе сямі кароткіх накідаў жыццяпісу знакамітых людзей з-пад пяра , якія часта прыпісваюцца , таму што тэкст захаваўся ў яго рукапісе. Некаторыя незалежныя біяграфічныя звесткі ўтрымліваюцца ў «Жыццяпісе» .
Сярод імён Вергілія, Публій цалкам звычайнае для рымляніна, іншыя два, відавочна, маюць этрускае паходжанне, хоць імя Вергілій мелі многія лаціны. Бацька паэта быў, верагодна, лацінам, чый род некалькімі пакаленнямі раней асеў у паўночнай Італіі, якая называлася тады Цызальпійскай Галіяй. Аб яго жыцці амаль нічога не вядома: паведамляецца толькі, што быў ён ці ганчаром, ці нават вястуном, і што ажаніўся ён з дачкой свайго гаспадара, а затым зарабляў развядзеннем пчол і продажам лесу. Імя маці Вергілія, Магія Полі, таксама гучыць на этрускі лад; у Вергілія яшчэ было мінімум два браты, аднак да яго паўналецця бацькі, напэўна, ужо памерлі.
Вергілій нарадзіўся 15 кастрычніка 70 годзе да н.э. у Мантуі, у пасёлку Анды, які часцяком атаясамляюць з сучасным . Паводле падання Светонія, яго мацеры падчас цяжарнасці прыснілася, быццам яна нарадзіла лаўровыя галіны, якія, дакрануўшыся да зямлі, адразу пусцілі карані і з іх вырасла спелае дрэва з мноствам розных пладоў і кветак. Вергілій атрымаў добрую адукацыю: да 15-гадовага ўзросту ў Крэмоне, а затым у Медыялане (сучасны Мілан). У 19 гадоў Вергілій прыехаў у Рым, каб навучацца рыторыцы — у тыя часы абавязковай частцы вышэйшай адукацыі, неабходнай для палітычнай кар'еры. Прабыўшы ў Рыме каля года, ён далучыўся да заснаванага у Неапалі гуртка , які ўзначальваў . Але нягледзячы на цікавасць да і на глыбокую пашану да Лукрэцыя, Вергілій у выніку прымкнуў да вучэння стоікаў і Платона. К таму часу ён ужо пачаў пісаць невялікія вершы, і на маладога аўтара пачалі глядзець як на пераемніка Лукрэцыя, які сканаў незадоўга да таго. Вергілій рыхтаваўся да кар'еры адваката, але прыродная сарамлівасць вызначыла яго жыццё як паэта.
Светоній пісаў, што Вергілій быў высокага росту, крэпкага целаскладу, на твар смуглы, быў падобны на селяніна, але не адрозніваўся моцным здароўем: асабліва пакутаваў ён на жывот, горла, галаўны боль і часта пускаў сабе кроў. Умераны ў ежы і віне, ён любіў хлопчыкаў, — і асабліва любіў Цэбета і Аляксандра, якога яму падарыў і які ў другой эклозе «Буколікаў» згаданы як Алексід. Хадзілі чуткі, што адна жанчына, якую звалі Плоцыя Гіерыя, прапаноўвала Вергілію жыць з ёй, але той рашуча адмовіўся. Па іншых сведчаннях ён усё жыццё быў настолькі чысты і ў выказваннях, і ў думках, што ў Неапалі яго звычайна называлі Парфеній, што з грэчаскай мовы перакладаецца як дзяўчына, з намёкам на яго цнатлівасць; а калі ён паказваўся на вуліцы, прыехаўшы зрэдку ў Рым, людзі пачыналі хадзіць за ім і паказваць на яго, — ён хаваўся ад іх у бліжэйшым доме.
У палітычным жыцці Вергілій не ўдзельнічаў, і дзякуючы шчодрасці сяброў, яго рахунак дасягнуў 10 млн. сестэрцыяў, і ён меў дом на пагорку Эсквілін, які стаяў побач з домам Гаем Мецэнатам. Каля 41 года да н. э, пасля забойства Цэзара, маёнтак быў адняты дзеля перадачы яго ветэранам-прыхільнікам трыумвіраў пасля , але яго выратавала асабістае ўмяшанне Актавіяна Аўгуста, якому паэт праз нейкі час прысвяціў дзве хвалебныя .
У Неапалі ці недалёка ад яго, Вергілій пражыў амаль усё сваё жыццё. Але ў Рыме, куды Вергілій часта прыязджаў, ён сышоўся з Мецэнатам і яго паэтамі. У далейшым у гэтае кола ён прывёў і Гарацыя, і абодва паэты зрабілі разам са сваім заступнікам падарожжа ў . У 37 годзе да н.э. Вергілій завяршыў працу над «Буколікамі», сваім першым вялікім творам, і па просьбе Мецэната ўзяўся за «Георгіку», якую закончыў у 30 годзе да н.э. у Неапалі. На наступны год паэт пачаў працу на «Энеідай» і, прабыўшы нейкі час у Італіі, выправіўся ў Грэцыю і Азію, каб на месцы дзеяння сваёй паэмы надаць твору большую рэалістычнасць. У Афінах ён сустрэўся з Аўгустам, які пераканаў Вергілія вярнуцца ў Італію, але па дарозе ў Італію паэт цяжка захварэў і памёр у Брундызіі ў 19 годзе да н.э.
Яго прах перанеслі ў Неапаль, дзе і пахавалі каля другога каменя на Путэаланскам шляху; для сваёй магілы ён склаў такое двухрадкоўе:
- У Мантуі быў народжаны, памёр у Калабрыі, спачывае
- У Парфенапеі — апяваў пашы, вёскі, правадыроў.
Дзе пашы — намёк на твор «Буколікі», вёскі — на «Георгікі», правадыры — на «Энеіда».
Палавіну маёмасці ён адпісаў , свайму зводнаму брату, чвэрць — Актавіяну Аўгусту, дванаццатую частку — Мецэнату, іншае — Луцыю Варыю Руфу і . Паводле Светонія, яшчэ да ад'езду з Італіі Вергілій дагаворваўся з Варыем, што калі з ім што-небудзь здарыцца, то ён спаліць няскончаную «Энеіду»; але Варый адмовіўся. Ужо знаходзячыся пры смерці, Вергілій настойліва патрабаваў свой кніжны куфэрак, каб самому спаліць кнігу, але ніхто яму яго не прынёс. Вергілій больш не зрабіў ніякіх асаблівых распараджэнняў на гэты конт, але ён даручыў свае творы Варыю і Туку з умовай, каб яны не выдавалі нічога, што не было выдадзена ім самім. Але, на шчасце, па загадзе Актавіяна Аўгуста «Энеіда» была выдадзена з нязначнымі папраўкамі.
Творчасць
«Буколікі»
У сваім творы «Буколікі», які складаецца з 10 эклог, Вергілій хацеў дадаць у лацінскую паэзію асаблівасць грэчаскай, з яе простасцю і натуральнасцю. Пры напісанні твора паэт шмат што пераняў у Тэакрыта, аднак сваёй мэты ён не дасягнуў. Нягледзячы на прамы пераклад у многіх месцах твораў сіцылійскага паэта. Менавіта гэтая простасць і натуральнасць адсутнічаюць у «Буколіках» Вергілія. У той час як пастухі Тэакрыта на самай справе жывуць сваім сціплым жыццём дзяцей прыроды, усялякая цікавасць якіх накіравана толькі на прыроду, пастухі Вергілія — паэтычная фікцыя, мастацкі вобраз, які прыкрывае бедаванне рымлян на нягоды грамадзянскіх войнаў. У некаторых месцах аўтар прадстаўляе выдатных дзеячаў тае эпохі. Самая знакамітая і яркая — эклога IV, дзе Вергілій вешчуе аб будучым залатым веку, дзякуючы нараджэнню дзіцяці, які поўнасцю зменіць жыццё на зямлі. Паэт апісвае вобраз будучага шчаслівага жыцця, калі ўсялякая праца стане лішняй, і чалавек будзе знаходзіць усё, што яму трэба. Заканчваецца эклога ўхваленнем будучага людскога дабрадзея.
Пазней хрысціянскія пісьменнікі бачылі ў гэтай эклозе прароцтва аб нараджэнні Хрыста, і на ёй была заснавана вера ў Вергілія як чараўніка. Аднак, верагодна, што Вергілій меў на ўвазе ў гэтай паэме Марцэллу, сына Аўгуста, раннюю смерць якога пазней ён апеў у эпізодзе VI песні «Энеіды». У Х эклозе Вергілій адлюстраваў імкненне рымскага народа на мірнасць, якая ахапіла грамадства на фоне грамадзянскай вайны. Літаратурная значнасць «Буколік» заключаецца галоўным чынам у складнасці вершавання.
«Георгікі»
«Георгікі», другая паэма Вергілія, якая была напісана з мэтай выклікаць любоў да земляробства ў душы ветэранаў, якіх ўзнагародзілі землямі. Узяўшы за аснову творы Гесіёда, Вергілій, аднак, не ўдакладняе ўсе асаблівасці гаспадарчай дзейнасці, бо яго мэта паказаць усе прывабнасці сельскага жыцця, а не стварыць дапаможнік для земляроба; таму дэталі гаспадарчага жыцця выкарыстоўваюцца толькі ў паэтычных формах. Лепшая частка паэмы — адступленне натурфіласофскага характару, большай часткай запазычаная ў Лукрэцыя.
«Георгікі» лічацца самым дасканалым творам Вергілія па чысціні і паэтычнай скончанасці верша. У іх, разам з тым, глыбей за ўсё адбіўся характар паэта, яго погляд на жыццё і рэлігійныя перакананні; гэта — паэтычныя эцюды аб годнасці працы. Земляробства ў яго вачах — святая вайна людзей супраць зямлі, і ён часта параўноўвае падрабязнасці земляробчага побыту з ваенным жыццём. «Георгікі» з'яўляюцца таксама пратэстам супраць распаўсюджвання ў тыя часы ў рэспубліцы атэізму. Паэт дапамагае Аўгусту ўзбуджаць у рымлянах згаслую веру ў багоў і сам шчыра прасякнуты ўпэўненасцю ў існаванні найвышэйшага промыслу, кіраўніка людзьмі.
Адным з пераймальнікаў Вергілія з'яўляецца .
«Энеіда»
«Энеіда» — незакончаны патрыятычны эпас Вергілія, складаецца з 12 кніг, напісаных паміж 29—19 гадах да н.э. Пасля смерці Вергілія «Энеіда» была выдадзена яго сябрамі Варыем і Плоціем без усялякіх змен, але з некаторымі скарачэннямі. Верагодна, «Энеіда» была разлічана, як і «Іліяда», на 24 песні; 12-я заканчваецца толькі перамогай над Турнам, між тым як паэт хацеў расказаць аб самім селішчы героя ў Лацыі і яго смерці.
Вергілій заняўся гэтым сюжэтам па заказу Аўгуста, каб узбудзіць у рымлянах нацыянальны гонар паданнямі пра вялікія лёсы іх прабацькоў і, з другога боку, дзеля абароны дынастычных інтарэсаў Аўгуста, быццам бы нашчадка Энея праз яго сына , або . Вергілій ў «Энеідзе» цесна прымыкае да Гамера; у «Іліядзе» Эней з'яўляецца героем будучыні. Паэма пачынаецца апошняй часткай бадзянняў Энея, яго знаходжаннем у Карфагене, і затым ужо расказвае эпізадычна ранейшыя падзеі, разбурэнне (II п.), тулянні Энея пасля гэтага (III п.), прыбыццё ў Карфаген (I і IV п.), падарожжа праз Сіцылію (V п.) у Італію (VI п.), дзе пачынаюцца новыя прыгоды раманічнага і ваяўнічага характару. Само выкананне сюжэта пакутуе агульным недахопам твораў Вергілія — адсутнасцю арыгінальнай творчасці і моцных характараў. Асабліва няўдалы герой, «набожны Эней» (pius Aeneas), пазбаўлены ўсякай ініцыятывы, падпарадкаваны лёсу і рашэнням багоў, якія заступаюцца за яго як заснавальніка шляхетнага роду і выканаўца чароўнай місіі перанясення Лар на новую радзіму. Акрамя таго, на «Энеідзе» ляжыць адбітак штучнасці; у супрацлегласць гамераўскаму эпасу, які выйшаў з народа, «Энеіда» створана ў розуме паэта, без сувязей з народным жыццём і вераваннямі; грэчаскія элементы пераблытаныя з італійскімі, міфічныя паданні — з гісторыяй, і чытач заўсёды адчувае, што міфічны свет служыць толькі паэтычным выразам нацыянальнай ідэі. Затое Вергілій ужыў усю сілу свайго верша на аздабленне псіхалагічных і чыста паэтычных эпізодаў, якія і складаюць бессмяротную славу эпапеі. Вергілій непараўнальны ў апісаннях тонкіх адценняў пачуццяў. Варта толькі ўспомніць патэтычнае, нягледзячы на сваю прастату, апісанне сяброўства Нізуса і Эрыяла, каханне і пакуты Дыдоны, сустрэчу Энея з Дыдонай у пекле, каб дараваць паэту яго няўдалую спробу ўзвялічыць славу Аўгуста на лік паданняў даўніны. З 12 песень «Энеіды» шостая, дзе апісваецца спасланне Энея ў пекла, каб пабачыцца з бацькам (Анхізам), лічыцца самай выдатнай па філасофскай глыбіні і патрыятычнаму пачуццю. У ёй паэт выкладае піфагарэйскія і платанічныя вучэнні аб «душы светабудовы» і ўспамінае ўсіх вялікіх людзей Рыма. Знешняя будова гэтай песні ўзята з XI п. «Адысеі». У астатніх песнях запазычанні з Гамера таксама вельмі шматлікія.
Пры стварэнні «Энеіды» падкрэслена імкненне стварыць рымскую паралель паэмам Гамера. Большасць матываў «Энеіды» Вергілій знайшоў ўжо ў ранейшых апрацоўках падання аб Энеі, але выбар і размяшчэнне іх належаць самому Вергілію і падпарадкаваны яго паэтычнаму заданню. Не толькі ў агульным стварэнні, але і ў цэлым шэрагу сюжэтных дэталей і ў стылістычнай апрацоўцы (параўнанні, метафары, эпітэты і г. д.) выяўляецца жаданне Вергілія «сапернічаць» з Гамерам. Тым выразней выяўляюцца глыбокія адрозненні. «Эпічны спакой», любоўнае апісанне дэталей чужыя Вергілію. «Энеіда» ўяўляе ланцуг апавяданняў, поўных драматычнага руху, строга канцэнтраваных, патэтычна напружаных; звёны гэтага ланцуга злучаныя майстэрскімі пераходамі і агульнай мэтанакіраванасцю, якая стварае адзінства паэмы.
Яе рухаючая сіла — воля лёсу, якая вядзе Энея да заснавання новага царства на лацінскай зямлі, а нашчадкаў Энея — да ўлады над светам. «Энеіда» поўная аракуламі, прарочымі снамі, цудамі і знакамі, кіруючымі кожным дзеяннем Энея і вешчуючымі будучую веліч рымскага народа і подзвігі яго дзеячаў аж да самага Аўгуста.
Масавых сцэн Вергілій пазбягае, вылучаючы звычайна некалькі фігур, душэўныя перажыванні якіх і ствараюць драматычны рух. Драматызм ўзмацняецца стылістычнай апрацоўкай: Вергілій умее майстэрскім падборам і размяшчэннем слоў надаваць сцёртым формулам штодзённай мовы вялікую выразнасць і эмацыйную афарбоўку.
Пры адлюстраванні багоў і герояў Вергілій старанна пазбягае грубага і камічнага, якое так часта мае месца ў Гамера, і імкнецца да «высакароднага» афекту. У выразным падзеле цэлага на часткі і ў драматызацыі частак Вергілій знаходзіць патрэбны яму сярэдні шлях паміж Гамерам і «неатэрыкамі» і стварае новую тэхніку эпічнага апавядання, якое на працягу стагоддзяў служыла ўзорам для наступных паэтаў.
Аднак, героі Вергілія аўтаномныя, яны жывуць па-за асяроддзем і з'яўляюцца марыянеткамі ў руках лёсу, але такое было жыццеадчуванне распыленага грамадства эліністычных манархій і Рымскай імперыі. Галоўны герой Вергілія, «набожны» Эней, з яго своеасаблівай пасіўнасцю у добраахвотным падпарадкаванні лёсу, увасабляе ідэал стаіцызму, які стаў амаль афіцыйнай ідэалогіяй. І сам паэт выступае як выказнік стаічных ідэй: карціна падземнага царства ў 6 песні, з пакутамі грэшнікаў і асалодай праведных, намаляваная ў адпаведнасці з ўяўленнямі стоікаў. «Энеіда» была закончана толькі начарна. Але і ў гэтым «чарнавым» выглядзе «Энеіда» адрозніваецца высокай дасканаласцю верша, паглыбляючы рэформу, пачатую ў «Буколіках».
Іншыя творы
З дробных вершаў, акрамя Culex-а, Вергілій прыпісваюцца яшчэ Ciris, Moretum і Copa. Вергілій ў сваёй паэзіі, гэтак жа як і ў асабістым жыцці, больш чалавек пачуццяў, чым думкі. «Bonus», «optimus», «anima candida» — вось пастаянна суправаджаюць яго імя эпітэты ў Гарацыя, Даната і інш. У сваёй паэзіі Вергілій менш за ўсё філосаф, хоць яго моцна захапляюць філасофскія праблемы, якія займалі рэспубліканскі Рым, і яму хацелася б ісці па слядах Лукрэцыя. Але ён адчувае сваё бяссілле і сумна усклікае па адрасе Лукрэцыя (Geor. II):
Felix qui potuit rerum cognoscere causas… Fortunatus et ille deos qui novit agrestis…
Усе, якое тычыцца філасофскіх сістэм у «Энеідзе» і «Георгіках», прама запазычанае з розных грэчаскіх аўтараў (як, напр., «Вучэнне пра замагільнае жыццё» ў VI п. І інш.). У палітыцы Вергілій адзін з самых шчырых прыхільнікаў Аўгуста. Аўгуст для яго — прадстаўнік нацыянальнай ідэі, і ён пакланяецца яму без усялякага адцення паддобрыванняў, чужога яго чыстай душы.
Шанаванне пасля смерці

Пакланенне, якім імя Вергілія было акружана пры жыцці, працягвалася і пасля смерці паэта; ўжо пачынаючы з Аўгуставага веку яго творы вывучаліся ў школах, каментаваліся навукоўцамі і служылі для прадказанняў лёсу. Так званыя «Sortes Virgilianae» былі ў вялікім хаду ў часы Адрыяна і Севера. Імя Вергілія атачалася таямнічай легендай, якая ператварылася ў Сярэдневякоўі ў веру ў яго як у чараўніка. Падставай шматлікіх легенд аб ягонай цудадзейнай сіле паслужылі некаторыя незразумелыя месцы яго твораў, як напрыклад IV і VIII эклогі. Апавяданне аб замагільным жыцці ў VI п. «Энеіды» і г. д. і, акрамя таго, тлумачэння ўтойлівай сутнасці яго імя (Virga — чароўны посах) і імя яго мацеры (Maia — Maga). Ужо ў сустракаюцца намёкі на звышнатуральнае значэнне паэзіі Вергілія. («De Continenta Vergiliana») надае «Энеідзе» алегарычнае значэнне. Затым імя Вергілія сустракаецца ў іспанскіх, французскіх і нямецкіх народных кнігах, якія адносяць яго або да часу казачнага караля Актавіяна, або караля Серв'е; гавораць аб ім, як аб сучасніку караля Артура. Вергілію падпарадкоўваюцца стыхіі, ён цудоўным чынам запальвае і гасіць агонь, выклікае землетрасенне і навальніцу; Вергілій — патрон або Неапаля, які ён заснаваў, пабудаваўшы яго на трох яйках (варыянт — пабудаваны на яйку замак, Castello del'uovo); Вергілій здольны прабіць падземны ход скрозь гару. Ён — непераўзыдзены майстар, які вырабляе цудоўныя рэчы (ingeniosissimus rerum artifex), сярод якіх — складаная сістэма сігналізацыі і абароны горада з дапамогай бронзавых статуй Salvatio Romae (варыянт — сістэма, якая засцерагае ад вывяржэння Везувія); бронзавая муха, якая выганяе з Неапаля астатніх мух і такім чынам засцерагае горад ад заразы; цудоўнае люстэрка, якое адлюстроўвае ўсё, што адбываецца ў свеце; bocca della verità; вечна падпаленая лямпа; паветраны мост ды іншае. Вышэйшая праява значэння, якое прыпісваецца Вергілію ў Сярэдневякоўі, — гэта роля псіхапомпа, якую яму надаў Дантэ ў «Боскай камедыі», абраўшы яго як прадстаўніка самай глыбокай чалавечай мудрасці і зрабіўшы яго сваім кіраўніком і правадыром па колах пекла.
Творы Вергілія дайшлі да нас у вялікай колькасці рукапісаў. Першакрыніцамі звестак аб жыцці і творах Вергілія служыць «Vita Vergilii» Данаты, некаторыя іншыя vitae, якімі забяспечаны рукапісы, каментары Серв'е і біяграфія Вергілія ў вершах .
Магіла Вергілія
Пабудова, вядомая як «Магіла Вергілія», знаходзіцца ля ўваходу ў старажытнарымскі тунэль (італ.: grotta vecchia) у Парка-ды-Вірджылья ў , раёне за дзве мілі ад старога Неапалю, каля заліву , на дарозе, што вядзе на поўнач уздоўж узбярэжжа ў напрамку . Хоць Вергілій ужо пры жыцці быў аб'ектам літаратурнага ўсхвалення і праслаўлення, на працягу наступным стагоддзяў яму сталі прыпісваць цудатворныя здольнасці, яго магіла стала аб'ектам паломніцтваў і пакланенняў.
Вергілій у іканапісе
З'яўляючыся паганскім дахрысціянскім паэтам, Вергілій лічыўся бясспрэчным аўтарытэтам сярод антычных аўтараў і дасягнуў вяршыні рымскай паэзіі. Прамыя запазычанні, спасылкі і вергіліеўскія рэмінісцэнцыі сустракаюцца ў многіх хрысціянскіх творах. Лічачы Вергілія прадвеснікам хрысціянства, на якім была міласць Боская, царква шануе яго і шэраг іншых дахрысціянскіх геніяў і герояў. У пацвярджэнне гэтага Вергілій даволі часта адлюстроўваецца ў цыкле роспісаў храмаў, альбо яго выявы (звычайна без — знака святасці) уваходзяць у склад іканастасаў, займаючы, вядома, падпарадкаваныя месцы ў іерархіі вобразаў.
Зноскі
- G. L. P. Virgilius // Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology / W. Smith — Boston: Little, Brown, 1870. — Vol. 3. — P. 1263–1268.
- Нацыянальная бібліятэка Францыі — 1537. Праверана 13 лістапада 2022.
- Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 19 ліпеня 2021.
- Bell A. Encyclopædia Britannica — Encyclopædia Britannica, Inc., 1768.
- Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- Vergilius (70 B.C.E. — 19 B.C.E.)
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Публій Вергілій Марон
- Лацінскія тэксты Вергілія
- Працы Вергілія на Theoi Project
- Працы Вергілія на Project Gutenberg
- Vita Vergiliana Элій Данат аб жыцці Вергілія на лацінскай мове
Аўтар: www.NiNa.Az
Дата публікацыі:
Publij Vergilij Maron lac Publius Vergilius Maro 15 kastrychnika 70 da n e Andes kalya Mantui 21 verasnya 19 da n e Brunduziya such Bryndzizi Italiya vydatny starazhytnarymski paet Publij Vergilij MaronPublius Vergilius MaroAsabistyya zvestkiData naradzhennya 15 kastrychnika 70 da n e Mesca naradzhennya Andes d Cyzalpijskaya Galiya Rymskaya respublikaData smerci 21 verasnya 19 da n e 50 gadoy Mesca smerci Bryndyzi Italiya Rymskaya imperyya Pahavanne Parka Virgiliyana d Gramadzyanstva rymlyaninMaci Magia Polla d Prafesijnaya dzejnascRod dzejnasci paet pismennikKirunak paeziya epohi Aygusta d Zhanr epichnaya dydaktychnaya pastaralnaya paeziyaMova tvoray lacinskaya movaTvory y Vikikrynicah Medyyafajly na VikishovishchyCytaty y VikicytatnikuVergilij chytae Eneidu Aygustu i Aktavii Vergilij naradziysya kalya suchasnaj Mantui atrymay vydatnuyu adukacyyu i pachay pisac pershyya vershy adnak skora y Ryme pachalisya gramadzyanskiya vojny i spynili yago tvorchuyu dzejnasc Vergilij vyehay u Rym dze paznayomiysya z Aktaviyanam Aygustam i Gaem Cylniem Mecenatam Aygust zastupaysya za talenavitaga Vergiliya a Mecenat dapamagay yamu grashyma i nathnennem Najbolsh vyadomymi tvorami Vergiliya z yaylyayucca roznyya pa tematycy Bukoliki ushvalyayuchyya pracu zemlyaroba i selskae zhyccyo Georgiki a taksama vyaliki ale nezakonchany epas Eneida u yakim yon pakazay shlyah legendarnaga geroya Eneya z Troi da Italii Pa prykladu Iliyady Gamera Eneida lichycca nacyyanalnym epasam rymlyan Yosc merkavanne shto Eneida magla byc palitychnym zakazam tamu shto Aygust byy usynoyleny Cezaram z roda Yuliyay a Yulii u svayu chargu uzvodzili svoj rod da Eneya Paslya smerci Vergiliya nezakonchanuyu Eneidu padryhtavali da vydannya Lucyj Varyj Ruf i BiyagrafiyaVergilij Zvestak ab Vyargiliyu amal nyama a tyya shto yosc dajshli da nas u vyglyadze razroznenyh cytat paznejshyh rymskih aytaray i y skladze syami karotkih nakiday zhyccyapisu znakamityh lyudzej z pad pyara yakiya chasta prypisvayucca tamu shto tekst zahavaysya y yago rukapise Nekatoryya nezalezhnyya biyagrafichnyya zvestki ytrymlivayucca y Zhyccyapise Syarod imyon Vergiliya Publij calkam zvychajnae dlya rymlyanina inshyya dva vidavochna mayuc etruskae pahodzhanne hoc imya Vergilij meli mnogiya laciny Backa paeta byy veragodna lacinam chyj rod nekalkimi pakalennyami ranej asey u paynochnaj Italii yakaya nazyvalasya tady Cyzalpijskaj Galiyaj Ab yago zhycci amal nichoga ne vyadoma pavedamlyaecca tolki shto byy yon ci gancharom ci navat vyastunom i shto azhaniysya yon z dachkoj svajgo gaspadara a zatym zarablyay razvyadzennem pchol i prodazham lesu Imya maci Vergiliya Magiya Poli taksama guchyc na etruski lad u Vergiliya yashche bylo minimum dva braty adnak da yago paynaleccya backi napeyna uzho pamerli Vergilij naradziysya 15 kastrychnika 70 godze da n e u Mantui u pasyolku Andy yaki chascyakom atayasamlyayuc z suchasnym Pavodle padannya Svetoniya yago macery padchas cyazharnasci prysnilasya byccam yana naradzila layrovyya galiny yakiya dakranuyshysya da zyamli adrazu puscili karani i z ih vyrasla spelae dreva z mnostvam roznyh pladoy i kvetak Vergilij atrymay dobruyu adukacyyu da 15 gadovaga yzrostu y Kremone a zatym u Medyyalane suchasny Milan U 19 gadoy Vergilij pryehay u Rym kab navuchacca rytorycy u tyya chasy abavyazkovaj chastcy vyshejshaj adukacyi neabhodnaj dlya palitychnaj kar ery Prabyyshy y Ryme kalya goda yon daluchyysya da zasnavanaga u Neapali gurtka yaki yznachalvay Ale nyagledzyachy na cikavasc da i na glybokuyu pashanu da Lukrecyya Vergilij u vyniku prymknuy da vuchennya stoikay i Platona K tamu chasu yon uzho pachay pisac nevyalikiya vershy i na maladoga aytara pachali glyadzec yak na peraemnika Lukrecyya yaki skanay nezadoyga da tago Vergilij ryhtavaysya da kar ery advakata ale pryrodnaya saramlivasc vyznachyla yago zhyccyo yak paeta Svetonij pisay shto Vergilij byy vysokaga rostu krepkaga celaskladu na tvar smugly byy padobny na selyanina ale ne adroznivaysya mocnym zdaroyem asabliva pakutavay yon na zhyvot gorla galayny bol i chasta puskay sabe kroy Umerany y ezhy i vine yon lyubiy hlopchykay i asabliva lyubiy Cebeta i Alyaksandra yakoga yamu padaryy i yaki y drugoj ekloze Bukolikay zgadany yak Aleksid Hadzili chutki shto adna zhanchyna yakuyu zvali Plocyya Gieryya prapanoyvala Vergiliyu zhyc z yoj ale toj rashucha admoviysya Pa inshyh svedchannyah yon usyo zhyccyo byy nastolki chysty i y vykazvannyah i y dumkah shto y Neapali yago zvychajna nazyvali Parfenij shto z grechaskaj movy perakladaecca yak dzyaychyna z namyokam na yago cnatlivasc a kali yon pakazvaysya na vulicy pryehayshy zredku y Rym lyudzi pachynali hadzic za im i pakazvac na yago yon havaysya ad ih u blizhejshym dome U palitychnym zhycci Vergilij ne ydzelnichay i dzyakuyuchy shchodrasci syabroy yago rahunak dasyagnuy 10 mln sestercyyay i yon mey dom na pagorku Eskvilin yaki stayay pobach z domam Gaem Mecenatam Kalya 41 goda da n e paslya zabojstva Cezara mayontak byy adnyaty dzelya peradachy yago veteranam pryhilnikam tryumviray paslya ale yago vyratavala asabistae ymyashanne Aktaviyana Aygusta yakomu paet praz nejki chas prysvyaciy dzve hvalebnyya U Neapali ci nedalyoka ad yago Vergilij prazhyy amal usyo svayo zhyccyo Ale y Ryme kudy Vergilij chasta pryyazdzhay yon syshoysya z Mecenatam i yago paetami U dalejshym u getae kola yon pryvyoy i Garacyya i abodva paety zrabili razam sa svaim zastupnikam padarozhzha y U 37 godze da n e Vergilij zavyarshyy pracu nad Bukolikami svaim pershym vyalikim tvoram i pa prosbe Mecenata yzyaysya za Georgiku yakuyu zakonchyy u 30 godze da n e u Neapali Na nastupny god paet pachay pracu na Eneidaj i prabyyshy nejki chas u Italii vypraviysya y Grecyyu i Aziyu kab na mescy dzeyannya svayoj paemy nadac tvoru bolshuyu realistychnasc U Afinah yon sustreysya z Aygustam yaki perakanay Vergiliya vyarnucca y Italiyu ale pa daroze y Italiyu paet cyazhka zahvarey i pamyor u Brundyzii y 19 godze da n e Yago prah peranesli y Neapal dze i pahavali kalya drugoga kamenya na Putealanskam shlyahu dlya svayoj magily yon sklay takoe dvuhradkoye U Mantui byy narodzhany pamyor u Kalabryi spachyvae U Parfenapei apyavay pashy vyoski pravadyroy dd dd Dze pashy namyok na tvor Bukoliki vyoski na Georgiki pravadyry na Eneida Palavinu mayomasci yon adpisay svajmu zvodnamu bratu chverc Aktaviyanu Aygustu dvanaccatuyu chastku Mecenatu inshae Lucyyu Varyyu Rufu i Pavodle Svetoniya yashche da ad ezdu z Italii Vergilij dagavorvaysya z Varyem shto kali z im shto nebudz zdarycca to yon spalic nyaskonchanuyu Eneidu ale Varyj admoviysya Uzho znahodzyachysya pry smerci Vergilij nastojliva patrabavay svoj knizhny kuferak kab samomu spalic knigu ale nihto yamu yago ne prynyos Vergilij bolsh ne zrabiy niyakih asablivyh rasparadzhennyay na gety kont ale yon daruchyy svae tvory Varyyu i Tuku z umovaj kab yany ne vydavali nichoga shto ne bylo vydadzena im samim Ale na shchasce pa zagadze Aktaviyana Aygusta Eneida byla vydadzena z nyaznachnymi papraykami Tvorchasc Bukoliki U svaim tvory Bukoliki yaki skladaecca z 10 eklog Vergilij hacey dadac u lacinskuyu paeziyu asablivasc grechaskaj z yae prostascyu i naturalnascyu Pry napisanni tvora paet shmat shto peranyay u Teakryta adnak svayoj mety yon ne dasyagnuy Nyagledzyachy na pramy peraklad u mnogih mescah tvoray sicylijskaga paeta Menavita getaya prostasc i naturalnasc adsutnichayuc u Bukolikah Vergiliya U toj chas yak pastuhi Teakryta na samaj sprave zhyvuc svaim sciplym zhyccyom dzyacej pryrody usyalyakaya cikavasc yakih nakiravana tolki na pryrodu pastuhi Vergiliya paetychnaya fikcyya mastacki vobraz yaki prykryvae bedavanne rymlyan na nyagody gramadzyanskih vojnay U nekatoryh mescah aytar pradstaylyae vydatnyh dzeyachay tae epohi Samaya znakamitaya i yarkaya ekloga IV dze Vergilij veshchue ab buduchym zalatym veku dzyakuyuchy naradzhennyu dzicyaci yaki poynascyu zmenic zhyccyo na zyamli Paet apisvae vobraz buduchaga shchaslivaga zhyccya kali ysyalyakaya praca stane lishnyaj i chalavek budze znahodzic usyo shto yamu treba Zakanchvaecca ekloga yhvalennem buduchaga lyudskoga dabradzeya Paznej hrysciyanskiya pismenniki bachyli y getaj ekloze praroctva ab naradzhenni Hrysta i na yoj byla zasnavana vera y Vergiliya yak charaynika Adnak veragodna shto Vergilij mey na yvaze y getaj paeme Marcellu syna Aygusta rannyuyu smerc yakoga paznej yon apey u epizodze VI pesni Eneidy U H ekloze Vergilij adlyustravay imknenne rymskaga naroda na mirnasc yakaya ahapila gramadstva na fone gramadzyanskaj vajny Litaraturnaya znachnasc Bukolik zaklyuchaecca galoynym chynam u skladnasci vershavannya Georgiki Georgiki drugaya paema Vergiliya yakaya byla napisana z metaj vyklikac lyuboy da zemlyarobstva y dushy veteranay yakih yznagarodzili zemlyami Uzyayshy za asnovu tvory Gesiyoda Vergilij adnak ne ydakladnyae yse asablivasci gaspadarchaj dzejnasci bo yago meta pakazac use pryvabnasci selskaga zhyccya a ne stvaryc dapamozhnik dlya zemlyaroba tamu detali gaspadarchaga zhyccya vykarystoyvayucca tolki y paetychnyh formah Lepshaya chastka paemy adstuplenne naturfilasofskaga haraktaru bolshaj chastkaj zapazychanaya y Lukrecyya Georgiki lichacca samym daskanalym tvoram Vergiliya pa chyscini i paetychnaj skonchanasci versha U ih razam z tym glybej za ysyo adbiysya haraktar paeta yago poglyad na zhyccyo i religijnyya perakananni geta paetychnyya ecyudy ab godnasci pracy Zemlyarobstva y yago vachah svyataya vajna lyudzej suprac zyamli i yon chasta paraynoyvae padrabyaznasci zemlyarobchaga pobytu z vaennym zhyccyom Georgiki z yaylyayucca taksama pratestam suprac raspaysyudzhvannya y tyya chasy y respublicy ateizmu Paet dapamagae Aygustu yzbudzhac u rymlyanah zgasluyu veru y bagoy i sam shchyra prasyaknuty ypeynenascyu y isnavanni najvyshejshaga promyslu kiraynika lyudzmi Adnym z perajmalnikay Vergiliya z yaylyaecca Eneida Mazaichny partret Vergiliya Tunis Eneida nezakonchany patryyatychny epas Vergiliya skladaecca z 12 knig napisanyh pamizh 29 19 gadah da n e Paslya smerci Vergiliya Eneida byla vydadzena yago syabrami Varyem i Plociem bez usyalyakih zmen ale z nekatorymi skarachennyami Veragodna Eneida byla razlichana yak i Iliyada na 24 pesni 12 ya zakanchvaecca tolki peramogaj nad Turnam mizh tym yak paet hacey raskazac ab samim selishchy geroya y Lacyi i yago smerci Vergilij zanyaysya getym syuzhetam pa zakazu Aygusta kab uzbudzic u rymlyanah nacyyanalny gonar padannyami pra vyalikiya lyosy ih prabackoy i z drugoga boku dzelya abarony dynastychnyh intaresay Aygusta byccam by nashchadka Eneya praz yago syna abo Vergilij y Eneidze cesna prymykae da Gamera u Iliyadze Enej z yaylyaecca geroem buduchyni Paema pachynaecca aposhnyaj chastkaj badzyannyay Eneya yago znahodzhannem u Karfagene i zatym uzho raskazvae epizadychna ranejshyya padzei razburenne II p tulyanni Eneya paslya getaga III p prybyccyo y Karfagen I i IV p padarozhzha praz Sicyliyu V p u Italiyu VI p dze pachynayucca novyya prygody ramanichnaga i vayaynichaga haraktaru Samo vykananne syuzheta pakutue agulnym nedahopam tvoray Vergiliya adsutnascyu aryginalnaj tvorchasci i mocnyh haraktaray Asabliva nyaydaly geroj nabozhny Enej pius Aeneas pazbayleny ysyakaj inicyyatyvy padparadkavany lyosu i rashennyam bagoy yakiya zastupayucca za yago yak zasnavalnika shlyahetnaga rodu i vykanayca charoynaj misii peranyasennya Lar na novuyu radzimu Akramya tago na Eneidze lyazhyc adbitak shtuchnasci u supracleglasc gamerayskamu epasu yaki vyjshay z naroda Eneida stvorana y rozume paeta bez suvyazej z narodnym zhyccyom i veravannyami grechaskiya elementy perablytanyya z italijskimi mifichnyya padanni z gistoryyaj i chytach zaysyody adchuvae shto mifichny svet sluzhyc tolki paetychnym vyrazam nacyyanalnaj idei Zatoe Vergilij uzhyy usyu silu svajgo versha na azdablenne psihalagichnyh i chysta paetychnyh epizoday yakiya i skladayuc bessmyarotnuyu slavu epapei Vergilij neparaynalny y apisannyah tonkih adcennyay pachuccyay Varta tolki yspomnic patetychnae nyagledzyachy na svayu prastatu apisanne syabroystva Nizusa i Eryyala kahanne i pakuty Dydony sustrechu Eneya z Dydonaj u pekle kab daravac paetu yago nyaydaluyu sprobu yzvyalichyc slavu Aygusta na lik padannyay dayniny Z 12 pesen Eneidy shostaya dze apisvaecca spaslanne Eneya y pekla kab pabachycca z backam Anhizam lichycca samaj vydatnaj pa filasofskaj glybini i patryyatychnamu pachuccyu U yoj paet vykladae pifagarejskiya i platanichnyya vuchenni ab dushy svetabudovy i yspaminae ysih vyalikih lyudzej Ryma Zneshnyaya budova getaj pesni yzyata z XI p Adysei U astatnih pesnyah zapazychanni z Gamera taksama velmi shmatlikiya Pry stvarenni Eneidy padkreslena imknenne stvaryc rymskuyu paralel paemam Gamera Bolshasc matyvay Eneidy Vergilij znajshoy yzho y ranejshyh apracoykah padannya ab Enei ale vybar i razmyashchenne ih nalezhac samomu Vergiliyu i padparadkavany yago paetychnamu zadannyu Ne tolki y agulnym stvarenni ale i y celym sheragu syuzhetnyh detalej i y stylistychnaj apracoycy paraynanni metafary epitety i g d vyyaylyaecca zhadanne Vergiliya sapernichac z Gameram Tym vyraznej vyyaylyayucca glybokiya adroznenni Epichny spakoj lyuboynae apisanne detalej chuzhyya Vergiliyu Eneida yyaylyae lancug apavyadannyay poynyh dramatychnaga ruhu stroga kancentravanyh patetychna napruzhanyh zvyony getaga lancuga zluchanyya majsterskimi perahodami i agulnaj metanakiravanascyu yakaya stvarae adzinstva paemy Yae ruhayuchaya sila volya lyosu yakaya vyadze Eneya da zasnavannya novaga carstva na lacinskaj zyamli a nashchadkay Eneya da ylady nad svetam Eneida poynaya arakulami prarochymi snami cudami i znakami kiruyuchymi kozhnym dzeyannem Eneya i veshchuyuchymi buduchuyu velich rymskaga naroda i podzvigi yago dzeyachay azh da samaga Aygusta Masavyh scen Vergilij pazbyagae vyluchayuchy zvychajna nekalki figur dusheynyya perazhyvanni yakih i stvarayuc dramatychny ruh Dramatyzm yzmacnyaecca stylistychnaj apracoykaj Vergilij umee majsterskim padboram i razmyashchennem sloy nadavac scyortym formulam shtodzyonnaj movy vyalikuyu vyraznasc i emacyjnuyu afarboyku Pry adlyustravanni bagoy i geroyay Vergilij staranna pazbyagae grubaga i kamichnaga yakoe tak chasta mae mesca y Gamera i imknecca da vysakarodnaga afektu U vyraznym padzele celaga na chastki i y dramatyzacyi chastak Vergilij znahodzic patrebny yamu syaredni shlyah pamizh Gameram i neaterykami i stvarae novuyu tehniku epichnaga apavyadannya yakoe na pracyagu stagoddzyay sluzhyla yzoram dlya nastupnyh paetay Adnak geroi Vergiliya aytanomnyya yany zhyvuc pa za asyaroddzem i z yaylyayucca maryyanetkami y rukah lyosu ale takoe bylo zhycceadchuvanne raspylenaga gramadstva elinistychnyh manarhij i Rymskaj imperyi Galoyny geroj Vergiliya nabozhny Enej z yago svoeasablivaj pasiynascyu u dobraahvotnym padparadkavanni lyosu uvasablyae ideal staicyzmu yaki stay amal aficyjnaj idealogiyaj I sam paet vystupae yak vykaznik staichnyh idej karcina padzemnaga carstva y 6 pesni z pakutami greshnikay i asalodaj pravednyh namalyavanaya y adpavednasci z yyaylennyami stoikay Eneida byla zakonchana tolki nacharna Ale i y getym charnavym vyglyadze Eneida adroznivaecca vysokaj daskanalascyu versha paglyblyayuchy reformu pachatuyu y Bukolikah Inshyya tvoryZ drobnyh vershay akramya Culex a Vergilij prypisvayucca yashche Ciris Moretum i Copa Vergilij y svayoj paezii getak zha yak i y asabistym zhycci bolsh chalavek pachuccyay chym dumki Bonus optimus anima candida vos pastayanna supravadzhayuc yago imya epitety y Garacyya Danata i insh U svayoj paezii Vergilij mensh za ysyo filosaf hoc yago mocna zahaplyayuc filasofskiya prablemy yakiya zajmali respublikanski Rym i yamu hacelasya b isci pa slyadah Lukrecyya Ale yon adchuvae svayo byassille i sumna usklikae pa adrase Lukrecyya Geor II Felix qui potuit rerum cognoscere causas Fortunatus et ille deos qui novit agrestis Use yakoe tychycca filasofskih sistem u Eneidze i Georgikah prama zapazychanae z roznyh grechaskih aytaray yak napr Vuchenne pra zamagilnae zhyccyo y VI p I insh U palitycy Vergilij adzin z samyh shchyryh pryhilnikay Aygusta Aygust dlya yago pradstaynik nacyyanalnaj idei i yon paklanyaecca yamu bez usyalyakaga adcennya paddobryvannyay chuzhoga yago chystaj dushy Shanavanne paslya smerciVergilij Paklanenne yakim imya Vergiliya bylo akruzhana pry zhycci pracyagvalasya i paslya smerci paeta yzho pachynayuchy z Aygustavaga veku yago tvory vyvuchalisya y shkolah kamentavalisya navukoycami i sluzhyli dlya pradkazannyay lyosu Tak zvanyya Sortes Virgilianae byli y vyalikim hadu y chasy Adryyana i Severa Imya Vergiliya atachalasya tayamnichaj legendaj yakaya peratvarylasya y Syarednevyakoyi y veru y yago yak u charaynika Padstavaj shmatlikih legend ab yagonaj cudadzejnaj sile pasluzhyli nekatoryya nezrazumelyya mescy yago tvoray yak napryklad IV i VIII eklogi Apavyadanne ab zamagilnym zhycci y VI p Eneidy i g d i akramya tago tlumachennya ytojlivaj sutnasci yago imya Virga charoyny posah i imya yago macery Maia Maga Uzho y sustrakayucca namyoki na zvyshnaturalnae znachenne paezii Vergiliya De Continenta Vergiliana nadae Eneidze alegarychnae znachenne Zatym imya Vergiliya sustrakaecca y ispanskih francuzskih i nyameckih narodnyh knigah yakiya adnosyac yago abo da chasu kazachnaga karalya Aktaviyana abo karalya Serv e gavorac ab im yak ab suchasniku karalya Artura Vergiliyu padparadkoyvayucca styhii yon cudoynym chynam zapalvae i gasic agon vyklikae zemletrasenne i navalnicu Vergilij patron abo Neapalya yaki yon zasnavay pabudavayshy yago na troh yajkah varyyant pabudavany na yajku zamak Castello del uovo Vergilij zdolny prabic padzemny hod skroz garu Yon neperayzydzeny majstar yaki vyrablyae cudoynyya rechy ingeniosissimus rerum artifex syarod yakih skladanaya sistema signalizacyi i abarony gorada z dapamogaj bronzavyh statuj Salvatio Romae varyyant sistema yakaya zasceragae ad vyvyarzhennya Vezuviya bronzavaya muha yakaya vyganyae z Neapalya astatnih muh i takim chynam zasceragae gorad ad zarazy cudoynae lyusterka yakoe adlyustroyvae ysyo shto adbyvaecca y svece bocca della verita vechna padpalenaya lyampa pavetrany most dy inshae Vyshejshaya prayava znachennya yakoe prypisvaecca Vergiliyu y Syarednevyakoyi geta rolya psihapompa yakuyu yamu naday Dante y Boskaj kamedyi abrayshy yago yak pradstaynika samaj glybokaj chalavechaj mudrasci i zrabiyshy yago svaim kiraynikom i pravadyrom pa kolah pekla Tvory Vergiliya dajshli da nas u vyalikaj kolkasci rukapisay Pershakrynicami zvestak ab zhycci i tvorah Vergiliya sluzhyc Vita Vergilii Danaty nekatoryya inshyya vitae yakimi zabyaspechany rukapisy kamentary Serv e i biyagrafiya Vergiliya y vershah Magila Vergiliya Pabudova vyadomaya yak Magila Vergiliya znahodzicca lya yvahodu y starazhytnarymski tunel ital grotta vecchia u Parka dy Virdzhylya y rayone za dzve mili ad staroga Neapalyu kalya zalivu na daroze shto vyadze na poynach uzdoyzh uzbyarezhzha y napramku Hoc Vergilij uzho pry zhycci byy ab ektam litaraturnaga yshvalennya i praslaylennya na pracyagu nastupnym stagoddzyay yamu stali prypisvac cudatvornyya zdolnasci yago magila stala ab ektam palomnictvay i paklanennyay Vergilij u ikanapiseZ yaylyayuchysya paganskim dahrysciyanskim paetam Vergilij lichyysya byassprechnym aytarytetam syarod antychnyh aytaray i dasyagnuy vyarshyni rymskaj paezii Pramyya zapazychanni spasylki i vergilieyskiya reminiscencyi sustrakayucca y mnogih hrysciyanskih tvorah Lichachy Vergiliya pradvesnikam hrysciyanstva na yakim byla milasc Boskaya carkva shanue yago i sherag inshyh dahrysciyanskih geniyay i geroyay U pacvyardzhenne getaga Vergilij davoli chasta adlyustroyvaecca y cykle rospisay hramay albo yago vyyavy zvychajna bez znaka svyatasci uvahodzyac u sklad ikanastasay zajmayuchy vyadoma padparadkavanyya mescy y ierarhii vobrazay ZnoskiG L P Virgilius Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology W Smith Boston Little Brown 1870 Vol 3 P 1263 1268 lt a href https wikidata org wiki Track Q100 gt lt a gt lt a href https wikidata org wiki Track Q47500198 gt lt a gt lt a href https wikidata org wiki Track Q559411 gt lt a gt lt a href https wikidata org wiki Track Q1507776 gt lt a gt lt a href https wikidata org wiki Track Q552959 gt lt a gt lt a href https wikidata org wiki Track Q55425728 gt lt a gt Nacyyanalnaya bibliyateka Francyi 1537 Praverana 13 listapada 2022 lt a href https wikidata org wiki Track Q193563 gt lt a gt Archivio Storico Ricordi 1808 Praverana 19 lipenya 2021 lt a href https wikidata org wiki Track Q3621644 gt lt a gt Bell A Encyclopaedia Britannica Encyclopaedia Britannica Inc 1768 lt a href https wikidata org wiki Track Q455 gt lt a gt lt a href https wikidata org wiki Track Q2846567 gt lt a gt lt a href https wikidata org wiki Track Q2743906 gt lt a gt Archivio Storico Ricordi 1808 Praverana 3 snezhnya 2020 lt a href https wikidata org wiki Track Q3621644 gt lt a gt Vergilius 70 B C E 19 B C E SpasylkiNa Vikishovishchy yosc medyyafajly pa teme Publij Vergilij Maron Lacinskiya teksty Vergiliya Pracy Vergiliya na Theoi Project Pracy Vergiliya na Project Gutenberg Vita Vergiliana Elij Danat ab zhycci Vergiliya na lacinskaj move