Меравінгі

Мераві́нгі (фр.: Mérovingiens, ням.: Merowinger або Merovinger) — першая дынастыя франкскіх каралёў ў гісторыі Францыі. Каралі гэтай дынастыі кіравалі з канца V да сярэдзіны VIII стагоддзя на тэрыторыі сучасных Францыі і Бельгіі. Яны паходзілі з салічных франкаў, якія ў V стагоддзі абгрунтаваліся ў Камбрэ (Хладыён Доўгавалосы) і ў Турнэ (Хільдэрык I).

Сучаснікі таксама называлі Меравінгаў «доўгавалосымі каралямі» (лац. reges criniti). З паганскіх часоў і да свайго падзення Меравінгі насілі доўгія валасы, якія лічыліся абавязковым атрыбутам манарха. Франкі верылі, што Меравінгі валодаюць сакральна-магічнай сілай, якая была ў надзвычай доўгіх валасах іх уладальнікаў, і выяўлялася ў т. зв. «Каралеўскім шчасці», якое ўвасабляе ў сабе дабрабыт усяго франкскага народа. Такая прычоска аддзяляла іх ад падданых, якія насілі кароткія стрыжкі, папулярныя ў рымскую эпоху, якія лічыліся прыкметай нізкага становішча слугі або раба. Адсячэнне валасоў лічылася найцяжэйшай абразай для прадстаўніка дынастыі Меравінгаў, на практыцы гэта азначала страту правоў на ўладу (прыкладам таму можа паслужыць сын Хладаміра Хладаальд, вядомы пасля як Святы Клод).

Храналогія і тэрыторыі

Перыяд	Суасон	Парыж	Арлеан	Мец
481—511	Хлодвіг I
511—524	Хлотар I		Хладамір	Тэадорых I
524—534
534—548
548—555
555—558
558—561
Перыяд	Нейстрыя	Парыж	Бургундыя	Аўстразія
561—567
567—575
575—584
584—592	Хлотар II
592—595
595—612
612—613
613—629
Перыяд	Нейстрыя + Бургундыя + Аўстразія			Аквітанія
629—632	Дагаберт I			Харыберт II
632—639
Перыяд	Нейстрыя + Бургундыя		Аўстразія
639—656	Хлодвіг II
656—657
657—673	Хлотар III
673—675
675—675
676—679
679—691			(Мажардом Піпін Герыстальскі)
691—695	Хлодвіг IV
695—711
711—715	Дагаберт III
715—717
717—719			Хлотар IV (Мажардом Карл Мартэл)
719—721
721—737	Тэадорых IV (Мажардом Карл Мартэл)
737—741	Карл Мартэл
Перыяд	Нейстрыя + Бургундыя + Праванс		Аўстразія + Аламанія + Цюрынгія
741—743	Мажардом Піпін Кароткі		Мажардом
743—747		Хільдэрык III
747—751
751—768	Піпін Кароткі стаў каралём. Канец дынастыі Меравінгаў.