Алфаві́т (грэч. ἀλφάβητος); ад новагрэч. назваў першых літар α альфа і β бэта ) або а́збука (ад стараслав. назваў першых літар а аз і б букі) — сукупнасць літар, прынятых у мове і размешчаных у пэўным парадку.

Паслядоўнасць размяшчэння літар у алфавіце з'яўляецца агульнапрынятай і абавязковай, хоць па сваім характары ўмоўнай. Кожная літара ў алфавіце мае сваё пэўнае месца і, звычайна, назву, якую належыць адрозніваць ад гучання.
Алфавіт адрозніваецца ад піктаграфічнага (ідэаграфічнага) пісьма, дзе знакі абазначаюць паняцці (шумерскі клінапіс) і і лагаграфічнага пісьма, дзе знакі абазначаюць асобныя марфемы (кітайскае пісьмо) альбо словы.
Таксама лінгвісты адрозніваюць «сапраўдныя» алфавіты ад абджадаў () і (кансанантна-складовае, сілабічнае пісьмо). Усе тры адрозніваюцца сваім падыходам да адлюстравання на пісьме галосных гукаў.
Гл. таксама
- Беларускі алфавіт
Зноскі
- Слоўнік іншамоўных слоў : у 2 т. / А. М. Булыка. — Мінск : БелЭн, 1999. — Т. 1 : А—Л. — 1999. — С. . — 736 с. — ISBN 985-11-0152-4., С.65
Аўтар: www.NiNa.Az
Дата публікацыі:
Alfavi t grech ἀlfabhtos ad novagrech nazvay pershyh litar a alfa i b beta abo a zbuka ad staraslav nazvay pershyh litar a az i b buki sukupnasc litar prynyatyh u move i razmeshchanyh u peynym paradku Paslyadoynasc razmyashchennya litar u alfavice z yaylyaecca agulnaprynyataj i abavyazkovaj hoc pa svaim haraktary ymoynaj Kozhnaya litara y alfavice mae svayo peynae mesca i zvychajna nazvu yakuyu nalezhyc adroznivac ad guchannya Alfavit adroznivaecca ad piktagrafichnaga ideagrafichnaga pisma dze znaki abaznachayuc panyacci shumerski klinapis i i lagagrafichnaga pisma dze znaki abaznachayuc asobnyya marfemy kitajskae pismo albo slovy Taksama lingvisty adroznivayuc sapraydnyya alfavity ad abdzhaday i kansanantna skladovae silabichnae pismo Use try adroznivayucca svaim padyhodam da adlyustravannya na pisme galosnyh gukay Gl taksamaBelaruski alfavitZnoskiSloynik inshamoynyh sloy u 2 t A M Bulyka Minsk BelEn 1999 T 1 A L 1999 S 736 s ISBN 985 11 0152 4 S 65