Кірылічны алфавітКірыліцаА Б В Г Ґ Д ЂЕ Ѐ Ё Є Ж ЗЅ И Ѝ І Ї Й ЈК Л Љ М Н Њ ОП Р С Т Ћ УЎ Ф Ц ШЩ Ъ Ы Ь Э Ю ЯГістарычныя лі

Кірылічны алфавіт

Кірыліца
А	Б	В	Г	Ґ	Д	Ђ
	Е	(Ѐ)	Ё	Є	Ж	З
Ѕ	И	(Ѝ)	І	Ї	Й	Ј
К	Л	Љ	М	Н	Њ	О
П	Р	С	Т	Ћ		У
Ў	Ф		Ц			Ш
Щ	Ъ	Ы	Ь	Э	Ю	Я
Гістарычныя літары
(Ҁ)	(Ѹ)	Ѡ	()	(Ѻ)	Ѣ
	Ꙉ		Ѧ	Ѫ	Ѩ	Ѭ
Ѯ	Ѱ			()		Ꚉ
Літары неславянскіх моў
					Ғ
Ҕ				Ӂ	Җ





				Ӹ
Заўвага. Знакі у дужках не маюць статусу (самастойных) літар.

Г — чацвёртая літара беларускага алфавіта. Паходзіць з кірылічнай Г («глаголь»), утворанай графічным відазмяненнем візантыйскай літары «гама». У старабеларускай графіцы абазначала фрыкатыўныя гукі «г» і «г'» і інш. Мела таксама лікавае значэнне «тры». У сучаснай беларускай мове абазначае і фрыкатыўныя заднеязычныя «г» і «г'» («галава», «прагін»), і выбухныя «г» і «г'» («гонты», «гід») гукі. Яны рэалізуюцца па-рознаму ў залежнасці ад якасці суседніх гукаў або пазіцыі ў слове (канцавой ці неканцавой).

Літаратура

Варган // БЭ ў 18 тамах. Т.4, Мн., 1997.