Нільс Стэнсен таксама званы Мікалай Стэнан ці Нікалас Стэна дацк Niels Stensen англ Nicolas Steno лац Nicolaus Stenonis

Нільс Стэнсен (таксама званы Мікалай Стэнан ці Нікалас Стэна; дацк.: Niels Stensen, англ.: Nicolas Steno, лац.: Nicolaus Stenonis, італ.: Niccolo Stenone; 11 студзеня 1638, Капенгаген — 25 лістапада 1686, Шверын) — дацкі анатам, геолаг, крэацыяніст.

Нільс Стэнсен
дацк.: Niels Stensen

Дата нараджэння	11 студзеня 1638(1638-01-11)
Месца нараджэння	Капенгаген, Дацка-нарвежская унія
Дата смерці	5 снежня 1686(1686-12-05)(48 гадоў)
Месца смерці	Шверын, , Свяшчэнная Рымская імперыя
Месца пахавання	Базіліка Сан-Ларэнца
Грамадзянства	Каралеўства Данія
Род дзейнасці	анатам, палеантолаг, урач, геолаг, каталіцкі святар, крышталограф, каталіцкі біскуп
Навуковая сфера	анатомія, геалогія, тэалогія
Альма-матар	Капенгагенскі ўніверсітэт
Член у	Акадэмія дэла Круска^[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

З ранняй маладосці заняўся медыцынай і звярнуў на сябе ўвагу . Атрымаўшы ў 1663 доктарскую ступень, ён прадпрымае замежнае вандраванне з навуковай мэтай і наведвае Нідэрланды, Германію і Парыж. Тым часам ён яшчэ быў цалкам паглынуты навуковай працай. Яму належыць адкрыццё , якая носіць назву стэнанаў. Потым Стэнсен наведвае Аўстрыю, Венгрыю, доўга жыве ў Падуі, дзе пачынае цікавіцца рэлігійнымі пытаннямі. Неўзабаве ён атрымлівае званне першага ўрача тасканскага вялікага герцага Фердынанда II і даручае яму выхаванне свайго сына. У 1669 годзе ён пераходзіць у каталіцтва і праз два гады пасля гэтага атрымлівае запрашэнне заняць кафедру анатоміі ў Капенгагене. Аднак прапаганда каталіцкіх ідэй выклікала незадавальненне супраць яго ў яго айчыне, і ён быў вымушаны выдаліцца ў Італію, дзе ўступіў у манаскі ордэн і атрымаў прызначэнне біскупам у Грэцыю. Навуковыя заняткі былі канчаткова ім пакінуты. Адной з галоўных заслуг Стэнсена з'яўляецца грунтоўнае высвятленне ролі мускулаў. Ён паказаў, што гэта не просты матэрыял для запаўнення прасторы паміж органамі, не датыкальныя органы, як яшчэ шматлікія думалі ў канцы XVII стагоддзя, а неабходныя органы руху. Ён паказаў, што мускулы скарачаюцца самі сабой.

Бібліяграфія

«Observationes anatomiсае» (1662)
«Observationum anatomicarum de musculis et glandulis specimen» (1664)
«Elementorum myologiae specimen seu musculorum d escriptio geometrica» (1667)
«De solido intra solidum naturaliter contento dissertationis prodromus» (1669)
«Discour sur l’anatomie du cerveou» (1669).

Зноскі

Niels Stensen // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
Nicolaus Steno // Catalogue of the Library of the Pontifical University of the Holy Cross
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q65028882"></a>

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Нільс Стэнсен

[_d07560e89e9a04fd-1] Niels Stensen // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>

[_5ea0b228590a44aa-2] Nicolaus Steno // Catalogue of the Library of the Pontifical University of the Holy Cross
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q65028882"></a>