Аймара, мова

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Аймара.

Аймара (аймара: Aymar aru) — мова народа аймара, які жыве ў Андах. Гэта адна з нешматлікіх індзейскіх моў з колькасцю носьбітаў больш за мільён чалавек. На ёй гаворыць каля 3,1 мільёна чалавек. Аймара, разам з іспанскай, з’яўляецца афіцыйнай мовай Балівіі. На ёй таксама размаўляюць у Перу, Аргенціне і Чылі. У старажытнасці аймара была, верагодна, мовай імперыі Вары, тэрыторыю якой пазней захапілі інкі.

Аймара
Саманазва	Aymar aru
Краіны	Балівія, Перу, Чылі
Рэгіёны	Анды
Афіцыйны статус	Балівія, Перу
Агульная колькасць носьбітаў	2,664,800 носьбітаў цэнтральнага дыялекту, каля 400,000 носьбітаў паўднёвага дыялекту
	Не занесены
Статус	уразлівая^[d]
Класіфікацыя
Катэгорыя
Пісьменнасць	лацінскае пісьмо
Моўныя коды
ДАСТ 7.75–97	айм 026
ISO 639-1	ay
ISO 639-2	aym
ISO 639-3	aym — агульны ayc — паўднёвы ayr — цэнтральны
	755
Ethnologue	aym
ELCat	8111
IETF	ay
Glottolog	nucl1667
Вікіпедыя на гэтай мове

Распаўсюджанне мовы аймара.

Некаторыя лінгвісты сцвярджаюць, што аймара роднасная сваёй больш распаўсюджанай суседцы, мове кечуа. Гэта гіпотэза, аднак, аспрэчваецца — хоць паміж гэтымі мовамі ёсць падабенства, большасць лінгвістаў сыходзіцца ў меркаванні, што гэта падабенства тлумачыцца тым, што абедзве мовы доўгі час узаемадзейнічалі, займаючы адну або суседнюю тэрыторыю.

Першая граматыка мовы аймара была складзена айцом Людавіка Бертонэ ў 1603 годзе, першы слоўнік — ім жа ў 1608 г.

Аймара — аглютынатыўна-полісінтэтычная мова з парадкам слоў SOV.